MANASTIR GOMIONICA: Crkva manastira Gomionice je pravougaone jednobrodne osnove, sa izvana i iznutra polukružnom oltarskom apsidom, užom i nižom od broda crkve. Dva para masovnih pilastara, prislonjenih uz sjeverni i južni zid u centralnom prostoru hrama, u dnu kojih se nalaze lučni prolazi, nose podužne svodove, što unutrašnjosti daje privid trobrodne građevine. Naos je od

priprate odvojen zidom sa tri lužna prolaza i jednim velikim lučno zasvedenim prozorom u sredini. Priprata je iste širine kao i naos, takođe ima pilastare i lukove prislonjene uz podužne zidove, a u dnu pilastara se, kao i u naosu, nalaze lučni prolazi. Negdje u sedmoj deceniji prošlog vijeka sa zapadne strane je dozidana manja jednostavna pravougaona priprata. Tipom svoje osnove gomionička crkva je tako objedinila tradiciju raškog jednobrodnog zdanja, u ovom slučaju bez pravougaonih bočnih pjevnica, sa tipom crkve sa prislonjenim podužnim lucima, kakav je karakterističan za crkveno graditeljstvo u južnim oblastima, Hercegovini i Podrinju.

         Gomionička kupola ima spolja i iznutra cilindričan tambur. Na tamburu se nalaze četiri uzana, lučno završena prozora, dok se kupola oslanja na pandantife postavljene na potkupolne pilastare. Težina gornje konstrukcije gomioničkog hrama postavljena je na duboke lukove prislonjene uz podužne zidove. Nad pripratom se diže poluobličasti svod, takođe poduprt prislonjenim lucima, dok je gornja konstrukcija spoljne priprate mijenjala svoj oblik.negdje oko 1900. godine uz crkvu sa zapadne strane je dozidan visok zvonik, približno kvadratne osnove, na dva stupca i dva pilastara, međusobno vezana arkadama. Masivan, po vetrikali izdjeljen na tri zone, sa okulusima u drugoj i visokim lučno završenim pozorima u trećoj zoni i sa zvonolikim krovom, ovaj zvonik se uključuje u tokove baroknog stilskog izraza i time odudara od građevinskog sklopa prvobitnog zdanja.