Biografija
Mihajlo Pupin je rođen 9. oktobra 1854. u selu Idvor, opština Kovačica, u Banatu. Otac Konstantin i majka Olimpijada, zemljoradnici srednjeg poseda imali su desetoro dece, pet muskih i pet ženskih.
Prvo je učio u Srpskoj veroispovednoj osnovnoj skoli u Idvoru, a zatim u Njemačkoj osnovnoj školi u Perlezu. Posle toga je prešao u Građansku školu i Realku (srednju školu) u Pančevu, u kojoj je zavrsio peti razred u ljeto 1872. godine. Kao odličan ucenik, dobio je već 1871. stipendiju u Pančevu.
U jesen 1872. pošao je na školovanje u Prag, u Cešku. Osnovni razlozi za to su učešće u sukobima Omladine srpske sa njemačkim vlastima i zelja okoline (majke, učitelja V. Živkovića i učitelja fizike i matematike Simona Kosa) da kao darovit učenik nastavi dalje školovanje.
U Pragu, Pupin je nastavio šesti razred i prvi semestar sedmog razreda realke. Primio je stipendiju iz Pančeva, ali nedovoljnu i neurednu. Ucio je vrlo neuredno zbog učešća u sukobima češke i njemacke omladine i tugovanja za zavičajem. Stoga 1874. odlazi u SAD, preko Hamburga, u svojoj 20-toj godini.
Pupin je prvih pet godina po dolasku u SAD imao vrlo teške uslove života. Radio je kao fizički radnik, prvo na poljskim, nosačkim i sličnim poslovima, a zatim u jednoj fabrici dvopeka u Njujorku, posećujući Kuperovu večernju školu. Kad je postao pomoćni službenik, konkurisao je i položio prijemni ispit na Kolumbija-koledžu u Njujorku u jesen 1879. Odmah se istakao kao primeran učenik. Oslobođen je plaćanja školarine, a već na kraju prve godine dobio je dve novčane nagrade (iz grčkog i matematike). Uglavnom se izdržavao prihodima od podučavanja slabijih učenika i fizičkog rada.
Po završetku školovanja 1883. godine primio je diplomu prvog akademskog stepena Bachelor of Arts, a dan prije toga primio je američko državljanstvo. Dobio je odmah stipendiju, kao odlican učenik, za studije matematike i fizike u Kembridžu u Velikoj Britaniji (1883-1885), a zatim u Berlinu (1885-1889), gdje je položio doktorat iz oblasti fizičke hemije, sa temom: "Osmotički pritisak i njegov odnos prema slobodnoj energiji".
Svoju nastavničku karijeru i naučnu djelatnost započeo je kao nastavnik fizičke matematike u odeljenju za elektrotehniku na Kolumbija univerzitetu u Njujorku 1889. godine. Pupin je punih četrdeset godina bio nastavnik i profesor Kolumbija univerziteta, od 1889. do 1929. godine. Redovni profesor je od 1901. godine, odnosno od svoje 43. godine zivota.
Svoje akademsko obrazovanje stekao je na Kolumbija koledžu u Njujorku, a svoje stručno obrazovanje na univerzitetima u Kembridžu(Engleska) i Berlinu(Njemačka). U Berlinu je učio kod čuvenog naučnika Helmholca.
Svoju doktorsku titulu odbranio je na Univerzitetu u Berlinu, a potom se 1889. godine vraća na Kolumbija Univerzitet, gdje radi kao profesor teoretske elektrotehnike.
Pupin je pored naučne djelatnosti, smislio mnogo pronalazaka, od kojih je patentirao 24 pronalaska. Za svoj sveobuhvatni rad dobio je mnoge nagrade i priznanja.
U sukobu pristalica jednosmjerne i naizmjenične struje bio je uz Teslu.
Pupin je bio i uspješan pisac. Za svoje autobiografsko delo "Sa pasnjaka do naucenjaka" (naslov u originalu: "From Immigrant to Inventor"), objavljeno 1923. godine, godinu dana kasnije 1924. godine dobio je Pulicerovu nagradu.
Nikada nije zaboravio i nije se odrekao starog zavičaja i pomagao je i Idvor,Srbiju i Jugoslaviju na sve moguće načine.
Pupin je bio ozenjen Amerikankom Sarom Katarinom Džekson iz Njujorka. Imao je sa njom ćerku Varvaru, udatu Smit.
Umro je 12. marta 1935. u Njujorku i sahranjen na groblju Vudlaun u Bronksu.