Stanovnistvo
Stanovnistvo Srbije Srbija ima prema zadnjem popisu
iz 2002. godine 7 498 001 stanovnika i spada u srednje naseljena europske drzave
s prosjecnom gustocom naseljenosti od 111 st/km2. U glavnom gradu zivi 10%
ukupnog stanovnista. Od ukupnog broja stanovnistva 56% je gradskog. Kao
posljedica razlicitih prirodnih uvjeta i povijesnog razvoja, prostorni raspored
stanovnistva je vrlo raznolik. Ako se promatraju velika zemljopisna podrucja,
najgusce je naseljena peripanonska Srbija (najvise zbog grada Beograda).
Vojvodina i Planinsko-kotlinsko podrucje nesto je rjedje naseljeno od drzavnog
prosjeka. U planinsko-kotlinskom podrucju postoje velike razlike u naseljenosti.
Kosmet ima vise od 200 st/km2, a osim juznog Pomoravlja, ostale subregije imaju
manje od 50 st/km2.
Ukoliko se izuzme razdoblje Drugog svjetskog rata, broj stanovnika Srbije se od
pocetka 20. vijeka stalno povecavao, najvise na Kosovu i Metohiji. Gotovo citava
Sredisnja Srbija, izuzev vecih gradova u posljednje vrijeme biljezi pad broja
stanovnistva, kao i Banat i sredisnji dijelovi Backe. Stanovnistvo vecih urbanih
podrucja vise se povecava doseljavanjem nego vlastitim prirodnim prirastom.
Poslije drugog svjetskog rata stanovnistvo Srbije u cjelini stari. U zadnja dva
desetljeca u Sredisnjoj Srbiji i Vojvodini smanjuje se broj radno sposobnog
stanovnistva. U razdoblju od 1961. do 2002. udio mladog stanovnistva (0-19
godina) smanjio se s 35% na 22% dok se udio starog stanovnistva popeo s 11% na
24%.
Vecinsko dvotrecinsko stanovnistvo od Srbijinih devet i pol milijuna stanovnika
cine Srbi, dok su jedna trecina nacionalne manjine.
2002.
godine izvrsen je popis stanovnistva na teritoriju Srbije. Utvrdjeno je da
je bilo 7,498,001 stanovnika.