Stanovništvo

     Od samog početka, Novi Sad je bio višenacionalni grad. Najviše je uvijek bilo Srba, a bilo je i drugih: Mađara, Slovaka, Rusina, Grka, Cincara, Jevreja, Rumuna, Roma i drugih. Svoj multikulturni imidž je sačuvao i do danas. Od 1748. gradom je upravljao slobodno izabrabrani Magistrat. Novi Sad je tada imao 4 620 stanovnika. Prema dogovoru srpskog i nesrpskog stanovništva, naizmjenično su se na čelnim funkcijama smijenjivali pravoslavac i katolik.

                                 
   Gradske četvrti
                                 
Mapa opštine

    Prostor Novog Sada je kroz čitavu istoriju bio privlačan za naseljavanje zbog svog specifičnog geografskog položaja. Najintenzivniji demografski porast Novi Sad je ostvario u periodu od 1961. do 1971. godine. Tada je ostvaren porast stanovništva za oko 37%. Najvećim dijelom doseljeno stanovništvo grada potiče sa područja Vojvodine, zatim sa područja Bosne i Hercegovine i uže Srbije.

    Prema popisu stanovništva iz 2002. godine,u naselju Novi Sad živjelo je 299 294 stanovnika, a od toga je njih 156 328 bilo punoljetno. Prosječna starost stanovništva iznosi 39.8 godina i to 38.3 kod muškaraca i 41.2 kod žena. U naselju ima 72 513 domaćinstava, a prosječan broj članova po domaćinstvu je 2.63 člana. Stanovništvo je bilo podijeljeno u etničke grupe: Srbi (73.91%), Mađari (6.03%), Jugosloveni, Crnogorci, Hrvati, Slovaci, Rusini, Romi i ostali. Primijećen je porast u broju stanovnika. Prema nekom novijim istraživanjima, smatralo se da je 2008. godine, Novi Sad imao preko 350 000 stanovnika.

Gradske četvrti i prigradska naselja

Najstarije gradske četvrti Novog Sada su Stari grad, Rotktvarija, Podbara i Salajka. One su spojene 1694. godine, kada je grad osnovan. Sremska Kamenica i Petrovaradin, koji se nalaze na desnoj obali Dunava neked su bila posebna naselja. Danas pripadaju gradskom području Novog Sada. Liman ( I,II,III,IV ), Novo Naselje i Detelinara su izgrađeni u vrijeme socijalizma na područjima nekadašnjih šuma i poljana zbog velikog priliva stanovništva poslije Drugog svjetskog rata. Neke četvrti, poput Grbavice, su potpuno promijenila svoj izgled. Četvrti sa novik porodičnim kućama smještene su većinom izvan grdaskog centra. Telep je najstarije takvo naselje. Klisa, Adice, Veternička rampa i Veternik su se proširili tokom posljednjih petnaest godina. Od 13 prigradskih naselja najveća tri su Futog, Kać i Veternik. Slabije naseljena i izolovanija naselja su Ledinci, Stari Ledinci i Bukovac. Predgrađe Fugot zvanično  je gradsko naselje, dok ostala prigradska naselja imaju status sela.

Političko i administrativno uređenje

Novi Sad ima status grada i sastoji se od dvije gradske opštine: Gradska opština Novi Sad i Gradska opština Petrovaradin. Gradska opština Novi Sad obuhvata bački dio grada, čije je sjedište u Novom Sadu, a Gradska opština Petrovaradin obuhvata sremski dio grada čije je sjedište u Petrovaradinu.

Organi vlasti su Skupština Grada Novog Sada, Gradonačelnik, Gradsko Vijeće, Gradska Uprava i nezavisna regulatorna tijela.