GEOGRAFSKI POLOŽAJ

Italija je izrazito pomorska, mediteranska zemlja budući da joj granice na moru obuhvataju ¾ dužine svih njenih granica. Radi se o poluostrvu koje se proteže 900 km od severa prema jugu, a široko 150 – 200 km. Ima 6.660 km obale (80 % od ukupne dužine granice), tako da nijedna tačka na njenom kopnu nije udaljena od mora više od 100 km.

Italija ima površinu od 301.323 km², a na tom prostoru 1996. godine živelo je 57.268.578 stanovnika, odnosno 190 st/km². Sastoji se iz tri dela. Prvi deo obuhvata celo Apeninsko poluostrvo sa ostrvima Sicilijom i Sardinijom, drugi deo obuhvata niziju u porečju reke Po i treći deo je alpski prostor sve do razvođa. Severna Italija obuhvata dva sasvim različita prostora - nizijski i visokoplaninski, tako da se pojam Italije ne poklapa u potpunosti sa pojmom Apeninskog poluostrva. Osim Italije, na Apeninskom poluostrvu su još dve države: San Marino i Vatikan (takozvane "patuljaste države" Evrope).

Kopnena granica Apeninskog poluostrva proteže se od Primorskih Alpa (italijansko–francuska granica) do Julijskih Alpa (italijansko–slovenačka granica), a između su Alpi na italijansko-švajcarsko-austrijskoj granici. Granica prema Balkanskom poluostrvu ide od Julijski Alpi rekom Sočom do Tršćanskog zaliva i Jadranskog mora. Preko Apeninskog poluostrva i njegovog produžetka Sicilije, Evropa se, posle Gibraltara, najviše približava Africi (na 140 km).

Klima Italije je relativno vlažna i veoma raznolika. Varira od hladne (u višim predelima Alpa i Apenina), do suptropske (duž obale Ligurskog mora i zapadne obale poluostrva). Prosečna godišnja temperatura se kreće od 11° C do 19° C. U Padinskoj niziji ona iznosi 13° C, na Siciliji oko 18° C i u priobalnoj niziji oko 14,5° C. Klima poluostrva se odlikuju regionalnim raznolikostima koje su uglavnom rezultat konfiguracije Apenina kao i uticaja ćudljivih vetrova koji dolaze sa okolnih mora. U nižim predelima i na obroncima Apenina koji se graniče sa zapadnom obalom od severa Toskane do okoline Rima zime su blage i sunčane, a visoke temperature su ublažene hladnim mediteranskim povetarcima. Temperature u istim geografskim širinama na istoka poluostrva su mnogo niže, uglavnom zbog rasprostranjenih severoistočnih vetrova. Duž viših istočnih padina Apenina klima je naročito hladna. Nasuprot suptropskoj klimi južne Italije i Đenovskog zaliva, klima Lombardijske nizije je kontinentalna. Topla leta, oštre zime sa temperaturama oko -15° C preovlađuju u ovo regionu, koju od morskih vetrova štite Apenini. Najviše padavina Itlija ima tokom jesenjih i zimskih meseci, kada duvaju zapadni vetrovi. Najmanju količinu padavina prima Apulijski region i južna Sicilija, a najveću Udinski region.

Italija ima veliki hidroenergetski potencijal. Najvažnije reke su Po i Adiđe. Reka Po je oko 650 km duga, plovna je oko 480 km i sa svim pritokama čini oko 965 km vodenih puteva. Adiđe je oko duga 410 km i u Italiju dolazi iz austrijskog regiona Tirola, teče prema istoku i, kao i Po, uliva se u Jadransko more. Aluvijalne naslage sa planina polako uzdižu dna ovih reka. Reke italijanskog poluostrvskog dela su plitke. Glavne poluostrvske reke su Arno i Tibar. Od svog izvora u Apeninima, Arno teče zapadno oko 240 km kroz kultivisanu dolinu i gradove Firencu i Pizu. Tibar izvire nedaleko od izvora Arna i teče kroz Rim.

početna