Desanka Maksimovic je bila pesnik, pripovedac, romansijer, pisac za djecu, a povremeno se bavila i prevodjenjem, mahom poezije, sa ruskog, slovenackog, bugarskog i francuskog jezika.
Objavila je oko pedeset knjiga poezije, pjesama i proze za djecu i omladinu, pripovjedacke, romansijerske i putopisne proze. Svoje prve pjesme je objavila 1920. godine u casopisu „Misao“.
Njena poezija je i ljubavna i rodoljubiva, i poletna, i mladalacka, i ozbiljna i osjecajna. Neke od njenih najpopularnijih pjesama su: „Predosecanje“, „Strepnja“, „Prolecna pesma“, „Opomena“, „Na buri“, „Trazim pomilovanje“ i „Pokosena livada“.
Cuvsi za strijeljanje djaka u Kragujevcu 21. oktobra 1941, pjesnikinja je napisala jednu od svojih najpoznatijih pjesama „Krvava bajka“ - pjesmu koja svjedoci o teroru okupatora nad neduznim narodom u Drugom svjetskom ratu. Pesma je objavljena tek posle rata.
 

Najznacajnija djela Desanke Maksimovic su:
 Pesme (1924)
 Vrt detinjstva, pjesme (1927)
 Zeleni vitez, pjesme (1930)
 Ludilo srca, pripovijetke (1931)
 Srce lutke spavaljke i druge price za decu (1931, 1943)
Gozba na livadi, pjesme (1932)
 Kako oni zive, price (1935)
Nove pesme (1936)
 Raspevane price (1938)
 Zagonetke lake za prvake djake (sa Jovankom Hrvacanin, 1942)
 Sarena torbica, djecje pjesme (1943)
Oslobodjenje Cvete Andric, poema (1945)
 Pesnik i zavicaj, pjesme (1945)
 Otadzbina u prvomajskoj povorci, poema (1949)                                                                                                    
 Otadzbino, tu sam (1951)
 Strasna igra, price (1950)
 Vetrova uspavanka (1953)
Otvoren prozor, roman (1954)
Prolecni sastanak (1954)

Miris zemlje, izabrane pjesme (1955)
 Bajka o Kratkovecnoj (1957)
 Ako je verovati mojoj baki, price (1959)
 Zarobljenik snova (1960)
 Govori tiho, pesme (1961)
 Prolećni sastanak (1961)
 Patuljkova tajna, priče (1963)                                                                                                                        
 Trazim pomilovanje, lirska diskusija s Dusanovim zakonikom (1964)
 Hocu da se radujem, price (1965)
 Djacko srce (1966)
 Izvolite na izlozbu dece slikara (1966)
 Pradevojcica, roman (1970)
 Na sesnaesti rodjendan, pjesme (1970)
 Praznici putovanja, putopisi (1972)
 Nemam vise vremena, pjesme (1973)
 Letopis Perunovih potomaka, pjesme (1976)
 Pesme iz Norveske (1976)
 Bajke za decu (1977)
 Nicija zemlja (1979)

 Vetrova uspavanka, pejsme za decu (1983)
 Medjasi secanja, pjesme (1983)
 Slovo o ljubavi, pjesme (1983)
 Pamticu sve (1989)
 Nebeski razboj (1991)
 Ozon zavicaja (1991)
 Zovina svirala (1992)
 

Poezija
Najcesci motiv u poeziji Desanke Maksimovic je bila ljubav, i njena rijec, odnos prema svijetu i filozofija su i sami bili pjesnicke prirode. Njena poezija je odlikovana citavim obiljem novih aliteracija i rima. Njeno osnovno pjesnicko geslo je bilo da poezija treba da bude razumljiva, jasna, iskrena, otvorena prema coveku i zivotu.
Mnoge njene pjesme predstavljaju poziv ljudima da budu dobri, plemeniti, ponositi, postojani, da postuju ljude drugacijih uverenja i nacela, misljenja, boja i vera, i da budu strogi prema svojim manama kao i prema tudjim. Od svih vrednosti u zivotu ona je kroz svoje pesme posebno isticala slobodu, odanost, hrabrost, dobrotu i nekoristoljublje.
U kasnijem periodu zivota, lirika Desanke Maksimovic je dobila nesto smireniji i tisi duh. Njena poezija, pripovetke, romani, knjige za decu prevodjeni su na mnoge jezike, a njene pojedine pesme nalaze se u antologijama poezije.