Kvadrat amplitude talasne funkcije
Kvadrat amplitude talasne funkcije određuje vjerovatnoću nalaženja elektrona u prostoru oko jezgra, ako je poznata talasna funkcija koja opisuje neko stanje elektrona.
Grafici tih funkcija za različite vrijednosti kvantnih brojeva n, i l dati su na slici (galerija). Na primjer, za n = 1 i l = 0 prethodna funkcija ima oblik
W(r) =
gdje je a = 0.529 * 10 -10m radijus Bohr-ove orbite, a njen grafik je na slici pod (a). Lokalni maksimumi na graficima pokazuju najveću vjerovatnoću da se electron nađe na udaljenosti r od jezgra koja odgovara tom maksimumu. Grafici određuju smisao Bhor-ovih orbita. Kada je glavni kvantni broj n = 2 postoji samo jedna orbita po kojoj se kreće elektron, a njen poluprečnik je r2 = 22r1 odnosno r2 = 4 * 0,529*10 -10m. Prema kvantnoj teoriji, kada je n = 2 najveća je vjerovatnoća da se elektron nađe baš na rastojanju koje je jednako poluprečniku Bohr-ove orbite, ali to nije jedino rastojanje na kojem možemo očekivati elektron.
Kvantno –
