Rat za austrijsko nasljeđe

Marija Terezija je došla na vlast 20.oktobra 1740.godine, nakon smrti njenog oca Karla IV Habzburškog. Na vlast je došla Pragmatičkom sankcijom, koju je car Karlo IV donio 1713.godine, jer je ostao bez muškog nasljednika, a dotadašnja praksa je bila da vlast nasljeđuje najstariji sin. Tome su se protivili kneževi Karlo Albert Bavarski, Fridrih August II Saski i španski kralj Filip V, koji su i sami željeli naslijediti taj prijestol. Velika Britanija i Holandija su podržale Mariju Tereziju, a Rusko Carstvo je ostalo neutralno.

Odmah po dolasku na vlast, pruski vladar Fridrih II Veliki, njen veliki neprijatelj, zauzeo je sa svojom vojskom Šlesku i tako započeo osmogodišnji Rat za austrijsko nasljeđe. 1742.godine Pruska je odnijela pobjedu nad habzburškim trupama kod Hotušica u Češkoj. Nakon toga su Marija Terezija i Fridrih II potpisali Wroclawski mir i time je završen Prvi šleski rat, ali Rat za austrijsko nasljeđe je nastavljen. Fridrih II je napustio protuhabzburšku koaliciju i dobio Šlesku i grofoviju Glatz.

12.maja 1743.godine Marija Terezija je u Pragu krunisana za češku kraljicu. Te iste godine je potpisala Wormski ugovor zajedno sa Velikom Britanijom i Kraljevinom Sardinijom, s ciljem da protjeraju Burbone iz Italije. Godine 1744. Fridrih II je započeo Drugi šleski rat protiv Marije Terezije. 13.septembra 1745.godine Franc Stjepan Lotarinški, muž Marije Terezije, krunisan je za cara Svetog Rimskog Carstva pod imenom Franc I, a ona je tako postala carica. Iste godine potpisala je Četvorni savez protiv Pruske. Rat je završen 1748.godine potpisivaljem Aachenskog mira, kojim je ponovo priznat austrijski gubitak Šleske, a Marije Terezija je još morala predati i Parmu.