Edvard VI
(12. oktobar 1537 — 6. jul 1553) je bio kralj engleske i Irske od januara 1547.
godine do svoje smrti, šest godina kanije. Krunisan je 20. februara iste godine,
a tada mu je bilo samo devet godina. Edvard je kao sin Henrija VIII i Džejn
Simor bio treći monarh dinastije Tjudor i prvi engleski monarh koji je bio
kršten kao protestant. Za vreme njegove vladavine vladali su regenti jer Edvard
nikad nije postao punoletan. Parlament je za regenta prvo odredio njegovog ujaka
Edvarda Simora koji je vršio tu dužnost od 1547.-1549. godine, a zatim Džona
Dadlija koji je bio regent od 1550. godine pa sve do Edvardove smrti 1553.
godine.Za vreme Edvardove vladavine engleska se nalazila u ekonomskoj i socijalnoj krizi što je rezultovalo dizanju više pobuna 1549. godine. Rat u Škotskoj koji je u početku išao u korist Engleza, završio se povlačenjem engleskih trupa sa teritorije Škotske i iz malog grada na severu Francuske, Bulonja na Moru. Edvard je odigrao značajnu ulogu u stvaranju reforme i uzdizanja Anglikanske crkve. Njegov otac iako je raskinuo sve odnose sa katoličkom crkvom u Rimu nije napuštao pravila koja su u katoličkoj crkvi bila propisana. Edvard je zajedno sa Tomasom Kranmerom visokim crkvenim velikodostojnikom, uneo radikalne promene u Anglikansku crkvu kao što je ukidanje celibata, služenje liturgije na engleskom, a ne na latinskom, kao i novi tekst protetantske liturgije koji je Tomas sam napisao.
U februaru 1553. godine Edvardovo zdravlje je počelo da popušta. Kada se uvidelo da će Edvard umreti, on i njegovi savetnici su odlučili da naprave plan koji bi, nakon njegove smrti onemogućio povratak katoličanstva u Englesku. Plan se satojao od kraljeve odluke da svoju rođaku ledi Džejn Grej proglasi za svoju naslednicu, što je značilo da njegove polusestre Meri i Elizabeta nemaju pravo da postanu kraljice Engleske. Međutim, nakon Edvardove smrti njegova njegova naslednica Džejn Grej je vladala svega devet dana pošto ju je Edvardova polusestra Meri zbacila sa prestola. Meri je nakon što je stupila na presto odbacila crkvenu reformu koju je njen polubrat sproveo i proglasila katoličanstvo za državnu veru.