JOHANNES KEPLER
Pored Njutna i Galileja, on je bio najznačajniji naučnik sa početka renesanse. Bio je matematikus (astrolog) u službi Rudolfa II, cara svetog rimskog carstva, a u naučnom svetu najpoznatiji je po svojim (Keplerovim) "zakonima planetarnog kretanja".
|
|
Brahe i Kepler se nisu dobro slagali. Bilo je poznato da je Brahe
prznica i ohol covek. Medjutim, Brahe umire 1601. godine i svi njegovi,
za to vreme izuzetno precizni, posmatracki podaci ostaju Kepleru na
analizu. Izucavajuci Braheove podatke o kretanju Marsa Kepler 1605.
godine zakljucuje da je Marsova orbita elipticna i da je Sunce u jednoj
od ziza te elipse. 1609. godine Kepler objavljuje svoju teoriju o elipticnim putanjama pod nazivom Nova astronomija (New Astronomy), koja sadrzi 70 poglavlja. U toj knjizi objasnio je prva dva zakona o kretanju planeta. Treci zakon je objavio tek 1619. godine u delu Harmonices Mundi. To je bio pocetak nove ere u astronomiji. 1621. godine Kepler je objavio Epitome Astronomiae. To je njegovo najuticajnije delo koje govori o heliocentricnom sistemu. Posle toga je dovrsio Rudolphine Tables, proracune koje je Tiho zapoceo pre mnogo godina. Kepler je umro 1630. godine. |