Stefan Nemanja je sin kneza Zavida rodjen u Duklji na Moraci, Raska (danas Crna Gora). Nemanja je osnivac „svetorodne dinastije Nemanjica” koja je vladala Srbijom preko dvestotine godina. U tom razdoblju Srbija je presla put od male rascepkane knezevine do carevine i najmocnije zemlje na Balkanu. Stefan Nemanja je za vreme vladavine svoga brata Tihomira upravljao zupama Reke, Ibar, Rasina, Toplica, a titulu velikog zupana dobija 1166. godine. Igrajuci ovu veoma vaznu ulogu, zakljucio je da je najbolje da oslonac potrazi u Ugarskoj i Mletackoj Republici okrenuvsi tako ledja vizantijskom caru Komninu. Medjutim, vrlo brzo je shvatio da je nacinio gresku zbog koje bi mozda mogla da ispasta citava Srbija. Naime, poverenje koje je Stefan Nemanja imao u Madjare poljuljalo se onog trenutka kada je na ugarskom prestolu doslo do smene vlasti. U to isto vreme, Komninova vojska krece u napad na Srbiju. Kako bi spasao svoju zemlju, svoj narod i povratio carevo poverenje, Stefan Nemanja odlazi pred njega sa uzetom oko vrata, bos, predaje mu mac i moli za oprost. Postedevsi ga, ali zeleci da ga ponizi, Komnin ga kroz citav Carigrad sprovodi kao roba. Nakon trideset godina posve uspesne vladavine, Stefan Nemanja se odrice prestola u korist Stefana, svog srednjeg sina. Vukan, njegov najstariji sin, na upravu dobija Hvosno, Toplicu i Zetu, a najmladji Rastko svoj zivot posvecuje Bogu, odlazi u manastir na Svetoj Gori gde postaje monah Sava. Sveti Sava danas se slavi 27. januara.

Sledeci Savin primer, Stefan Nemanja i njegova supruga Ana takodje ce se zamonasiti. On dobija ime Simeon, a Ana postaje Anastasija. Zajedno sa Svetim Savom 1199. godine podize na Svetoj Gori manastir Hilandar. Godine 1200. umire, a nakon nekoliko godina od njegove smrt srpska pravoslavna crkva proglasava ga za svetitelja.

ZADUZBINE