Zica je srpski srednjovekovni manastir iz prve polovine XIII veka, koji se nalazi u blizini Kraljeva i pripada Eparhiji zickoj Srpske pravoslavne crkva. Podigao ju je prvi kralj Srbije, Stefan Nemanjic (veliki zupan 1196—1217, kralj 1217—1228), od 1206. do 1221. godine, a znacajnu ulogu u njenom podizanju imao je i njegov brat, sveti Sava (1219—1233). Posle sticanja crkvene samostalnosti 1219. godine, u Zici je smesteno sediste autokefalne srpske arhiepiskopije.