O RIMU
|
|
Rim je kolijevka latinskog uspona, metropola imperije za vrijeme jačanja, kulminacije i opadanja, sve dok nije svoje mjesto ustupio Raveni da bi u ovom gradu zašao i posljednji sunčani zrak nekada sjajne imperije. Kada je propala ta uloga imperijalne metropole, rimska crkva se stalno borila da ga zadrži kao crkvenu kapitalu, povezujući ovu funkciju i sa svjetovnim gospodstvom. |
I kao centar papske svjetovne vlasti, Rim nikad nije bio
prethodnica progresa, krajevi pod njegovom upravom spadali su među
najzaostalije u Italiji i pored blistavih spomenika Renesanse i tolikih nasljeđa
Baroka. Za vrijeme Rimske Imperije, Rim je dostigao ogromno prostranstvo, unutar
aurelijanskih zidova našlo se 1. 200. 000. stanovnika. Grad na sedam brežuljaka,
sa Forumom, hramovima, trijumfalnim lukovima, palatama, cirkusom, Koloseumom,
bio je srce rimskog života. Kapitol je, slično atinskom Akropolju, bio
prekriven hramovima, a na Palatinu su blistali dvorovi i mermerne palate.
| Posmatran u cjelini, Rim je pun spomenika svih epoha svoje istorije (od Antike, preko Srednjeg vijeka, Renesanse i Baroka do novog doba). Fontane i forumi, stare barokne palate i novi moderni kvartovi, ruševine i polet XX vijeka našli su se zajedno. Spoljnju karakteristiku Rimu je dala više epoha Baroka sa Bernijem i Borominijem. Renesansa se ovdje rodila u XV vijeku (Alberti, Bramante, Mikelanđelo itd.) |
|
Materijalni sjaj antičkog vremena brzo je propao. Razvijajući se, Rim je crpio životne sokove i bogatstva iz svojih posjeda i kolonija, iz cijelog mediteranskog basena, iz cijele imperije. Ovaj grad, koji su sentimentalni romantičari prozvali vječnim, imao je odličan centralni položaj, ali nije imao odgovarajuće ekonomsko zaleđe, niti se razvijala proizvodnja koja bi mu služila kao regionalna baza. Lišen svojih dalekih izvora, on je brzo klonuo. Tako su, npr., u XIV vijeku, u doba kada su Venecija, Firenca, Piza, pa poslije i Napulj bili veliki centri, naslanjajući se na vlastita zaleđa i daleke izvore, Rim je u odnosu na njih bio mali, a u njegovoj okolini vladala je zaostalost.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
