Većina gradova svoj nastanak vezuje za neku rijeku, a za London je to estuar rijeke Temze. Najstariji tragovi naseljenosti potiču od rimskog perioda na mjestu današnjeg Sitija, gdje su Rimljani osnovali Londiniuum, trgovačko naselje, strategiski važno kao polazište daljih osvajanja u Britaniji. Razoreno je u V vijeku, u vrijeme prodora Anglo-Saksonaca. Od tada je imao burnu istoriju u kojoj je prestonica malih anglosaksonskih kraljevina. Status slobodnog grada dobio je 1911 g., a zvanična prestonica Engleske je od 1327g. U XVI vijeku ima 100000 stanovnika. Razvijao se kao značajan trgovački grad, luka i centar proizvodnje sukna. Otkrućem Amerike, kad počinje veće vrednovanje Atlantske obale, u XVII i XVIII vijeku razvojem industrije i jačanjem kolonijalne moći, ove pomorske sile, London postaje i svjetska prestolnica. Godine 1831. imao je 1.500.000 stanovnika i bio prvi milionski grad u Evropi. Grad je rastao sa porastom britanske moći. Početkom XX vijeka, Britanci posjeduju 2/3 svih kolonijalnih posjeda, pa nije čudo što se Englezi više od bilo kog naroda u bilo kom kraju svjeta osjećaju kao kod kuće. Izgradnja željezničkih pruga i kanala u zaleđu pospješuju dalji razvoj grada, koji je najznačajnija luka sve do 30-tih godina XX vijeka, kada mu primat preuzimaju Njujork i Roterdam. Grad je 1992.g. imao 7.500.000 stanovnika, a pred drugi Svjetski rat 8.000.000 stanovnika.

Danas London ima oko 6.700.000 stanovnika i taj broj stagnira. Grad London je politički, kulturni, komercijalni i finansiski centar. Oko 2/3 svih stanovnika grada radi u tercijalnim djelatnostima, a u njegovoj industriji procjenjuje se da radi oko 1/4 stanovnika Velike Britanije.

[Navigation]