1. Koža dojke je tanka i glatka,sadrži folikule dlake,lojnei  znojne žlijezde.Na koži dojke se nalaze dve posebne anatomske strukture:bradavica i bradavični kolut.

Bradavica (papilla mammae) središno je ispupčenje dojke valjkastog oblika,čiji prečnik i visina prosječno iznose oko 10 mm.Ružičaste je ili mrke boje,koja postaje znatno zagasitija tokom trudnoće.Površina bradavice je neravna sa zaobljenim vrhom na kome se nalazi 15-25 malih udubljenja koja pripadaju izvodima mliječnih kanala.

Bradavični kolut (areola mammae) je kružna pigmentisana površina oko bradavice,15-60 mm u prečniku na kojoj se nalaze malena ispupčenja-Morgagnieve kvržice koje predstavljaju otvore Montgomerijevih lojnih žlijezda.U trudnoći bradavični kolut se uvećava,poprima zagasitu nijansu,a kvrčice postaju veće i izraženije.

2. Površno masno-vezivno tkivo je tanji ili deblji sloj pod kožom dojke koji oblaže površni dio žljezdanog parenhima,izuzev predjela bradavice  i bradavičnog koluta.Masno tkivo je razmješteno u posebne lože (Duretovi prostori) omeđene vezivnim pregradama koje polaze iz dubljih dijelova kože ili krzna do površine mliječne žlijezde (Cooperov ligament) .Manji dijelovi masnog tkiva zalaze i u žljezdani parenhim ispunjavajući prostore između žljezdanih režnjeva,pružajući se do dubokog ili retromamarnog masnog tkiva.U potkožnom masno-vezivnom tkivu se nalaze još krvni sudovi,limfatici i nervi.

3. Žljezdani parenhim dojke se sastoji od 15-25 pojedinačnih žljezda od kojih svaka sa vezivnim i masnim tkivom gradi po jedan režanj (lobus).Režnjevi su razdvojeni zgusnutim vezivnim tkivom,i poređani su zrakasto oko osovine koja prolazi kroz bradavicu,sa jednim produžetkom prema pazuhu-pazušni nastavak mliječne žlijezde.Svaki režanj sadrži glavni odvodni kanal (ductus lactiferus-galaktofora I reda) širine 1,7-2,3 mm koji se ispred bradavice proširuje u mliječni sinus (sinus lactiferus),koji predstavlja vrstu mliječnog rezervoara,a potom se sužava i otvara na vrhu bradavice.Unutar režnjeva glavni odvodni mliječni kanal se dijeli na 20-40 manjih odvodnih kanalića (galaktofore II i III reda) koji ulaze u sastav odgovarajućeg broja lobulusa.U režnjicima (lobulusi) odvodni kanalići preko terminalnih tubulusa prelaze u završne dijelove mliječne žlijezde-sekretorne alveole,kojih ima 10-100 u svakom lobulusu.Duktusi i alveole su obložene dvoslojnim kubičnim ili cilindričnim epitelom koji leži na bazalnoj membrani obloženoj okolnim vezivom.

Stromu žljezdanog parenhima dojke čine čvrsto vezivno tkivo u koje zalazi i masno tkivo.Zgusnuto fibrozno tkivo stvara suspenzorni aparat koji pričvršćuje dojku za duboku fasciju toraksnog zida.Vezivno tkivo takođe obrazuje Cooperov suspenzorni ligament koji povezuje žljezdano tkivo sa dubokim slojem kože.Vezivno tkivo dojke je intralobularno i interlobularno.Intralobularno je rastresito,bogato u ćelijskom sastavu (citogena stroma),dok je interlobularno sa gušćim kolagenim vlaknima i oskudnim ćelijskim elementima.

4.Retromamarno masno- vezivno tkivo u tankom sloju oblaže duboki dio žljezdanog parenhima dojke odvajajući ga od velikog grudnog mišića.Ono je povezano sa potkožnim masnim tkivom dojke produžetaka koji se provlače između režnjeva mliječne žlijezde.

 

5.Površna ili retromamarna fascija razdvaja retrmamarno masno-vezivno tkivo od velikog grudnog miši>ća (m.pectoralis major) vezujući se naprijed za dojku,a pozadi i naviše za fasciju velikog grudnog mišića i ključnu kost.Često se iza fascije nalazi tanak sloj rastresitog tkiva koja omogućuje pokretljivost dojke prema dubokom mišićnom sloju.(Ultrazvuk u medicini-) 

<<nazad  napred>>