Christopher Wren je jedan od najznacajnijih engleskih arhitekaka, najvise poznat kao graditelj velicanstvene londonske katedrale svetog Pavla. On je u prvom redu bio ucenjak   ( studirao je astronomiju ) koji se iznenada pojavljuje kao arhitekta. Nikad nije bio u Italiji. Svoje oblike, koji su bili pod jakim uticajem Italije, naucio je iz teoretskih knjiga, zaobilazno, preko Francuske. Odlucan dogadjaj u njegovom zivotu bio je pozar u Londonu 1666. Unisteno je gotovo 13200 kuca i 87 crkava.

Katedrala sv. Pavla bila ja rusevina i prija pozara, ali je poslije njega definitivno srusena i nanovo podignuta prema Wrenovim planovima. Golema kupola iznad krsta oslanja se na Bramanteov nacrt za kupoli sv. Petra u Rimu. Tambur je opasan peristilom. Michelangelova forma kupole, onako kako je bila u Rimu izgradjena, pojavljuje se samo na nekim Wrenovim prednacrtima, ali je konacno bila napustena u korist cistim Bramanteovim renesansnim formama. To razlikuje arhitekturu sv. Pavla od oblika Iniga Jonesa, uprkos klasicistickoj slisnosti: Jones se nadovezuje na Palladija, dakle arhitekturu sjeverne Italije u kasnom 16. vijeku, a Wren se inspirise visokom renesansom Rima.