Petnaest rukoveti STEVANA MOKRANJCA kamen je temeljac nase umetnicke muzike.
Zato se od vremena postanka pa do danasnji dana nalazi u žiži interesovanja izvođačkih ansambala , publike drugih kompozitora i muzičkih pisaca. Naziv RUKOVET označava kompoziciju pisanu u obliku horske rapsodije sačinjene od niza pesama za koje je kompozitor inspiraciju našao u folkloru.Naziv za svoja dela Mokranjac je,dakle,potražio u jednoj lepoj reči narodnog jezika ,i time sam ukazao na tesnu povezanost svog muzičćkog mišljenja sa muzičkom tradicijom narodne umetnosti.On je tipičan predstavnik romantičara-utemeljivača nacionalne tradicije ,poput Glinke kod Rusa,Šopena kod Poljaka,Lista kod Mađara i drugih. Kao i oni ,folkloru je pristupio sa estetskog,umetničkog aspekta,stilizujući ga ,prilagođavajući svojim umetničkim zamislima.Mokranjac je bio izvanredan profesionalac (on je đak škola iz Minhena,Rima i Lajpciga),izuzetan znalac horskog stava . Pokazivao je široko interesovanje za folklor ,ne samo srpski (kao uostalom i drugi romantičari) već i za makedonski ,bosanski ,primorski,čak i turski. U folkloru je našao podsticaj za razvoj izražajnih sredstava, tako da se u poznim rukovjetima pojavljuju elementi pozornoromantičarskog harmonskog jezika koji se bazira na modalnosti (poput sličnih pristupa u delima ruskih kompozitora druge polovine XIX veka - Petorice, pre svih). Mokranjac je ispoljio izvanredan osećaj za realnost trenutka u kojem se nalazila naša umetnička tradicija, u svojim horskim kompozicijama dao je dela izvanredne umetničke snage i uverljivosti izraza (posebno u PETOJ I DEVETOJ rukoveti).Zato je naslednicima poslužio kao inspiracija - uzor; njegovo delo imalo je pravu motornu snagu za pokretanje novih ideja, ono je trajalo kroz neprekidan osporavanja i reafirmacije. Opus Petra Konjovića izrastao je iz Mokranjčevih temelja, srpski najpoznatiji balet, Ohridska legenda Stevana Hristića, poput hrasta izrasta iz malenog, genijalnog žira-Mokranjčeve DESETE rukoveti - SA Ohrida.Znatan deo Mokranjčeve kompozitorske aktivnosti posvećen je pravoslavnoj duhovnoj muzici. On je zapisivao beogradsku varijantu crkvenog pojanja (za razliku od Kornelijeve karlovačke) i te zapise izdao u OSMOGLASNIKU. Po ovim zapisima komponovao je niz veoma uspelih dela: LITURGIJA; DVE PESME NA VELIKI PETAK, TRI STATIJE, AKATIST, TEBE BOGA HVALIM, OPELO. povratak
 |
 |
 |
 |
 |
 |