Henry III

            Henri III (1207-1272), kralj Engleske (1216-1272), je sin i naslednik kralja Džona (bez zemlje). Henri se uspeo na tron Engleske kad je imao 9 godina, nakon smrti svoga oca. Tokom njegovog maloljetstva, kraljevstvom je vladao Viliam Maršal, Vojvoda od Pembroka, kao regent, ali nakon njegove smrti 1219. sudija Hjubert de Bur je postao glavna sila u vladi Engleske. Tokom regenstva većina Francuza koji su okupirali istočnu Englesku su bili protjerani, a buntovni baroni su bili svladani.

            Henri je proglašen za kralja 1227. 1232. otpustio je Hjuberta de Bura iz svoga suda i počinje da vlada bez ministara. Henri se zamerio baronima, jer je u vladu i u crkvu dovodio svoje strane miljenike, od kojih su mnogi bili rođaci njegove žene, Eleonore od Provanse, koju je oženio 1236. Da bi osigurao tron Sicilije jednom od svojih sinova , Henri je pristao da papi plati veliku sumu novca. Kada je kralj zatrazio novac od barona, oni su to odlučno odbili i 1258. su ga prisilili da se složi sa Oksfordskom odredbom, po kojoj je svoju moć delio sa baronima. Sajmon de Montfort je poveo, vojvoda od Lestera, poveo je barone u rat u kojem pobjeđuju i zarobljavaju Henrija, Ali 1265. Henrijev sin i naslednik Edvard, kasnije kralj Engleske poveo je kraljevske trupe koje uspevaju da oslobode kralja i ubiju Sajmona de Montforta. Od tada Edvard vlada Engleskom, a kada je Henri umro proglasava se za kralja.