MILAN OBRENOVIĆ (1868-1876)

    To je vladar kome niko nije bio nalik medju savremenim evropskim monarsima, ni u privatnom ni u javnom zivotu. To je dijete razvedenih roditelja o kome su se starali deda Jevrem i knezevi Milos i Mihajlo. Velika narodna skupstina, na osnovu zakona o naslijedju prestola, dovela ga je na prestol 1868, pa posto je bio maloljetan izabrano je drugo namjesnistvo. Knez Milan ozenio se Natalijom Kesko 1875 s kojom je proveo srecno samo par prvih godina, kad im se rodio sin Aleksandar.  Nakon ustanka u BiH i Berlinskog kongresa, posto su se formirale politicke stranke, radikalna, napredna i liberalna 1881, knez i naprednjaci usmjerili su spoljnu politiku prema Austro-ugarskoj i sklopili sa njom trgovacki ugovor i tajnu konvenciju 1881. koja je previse vezivala Srbiju za susjednu monarhiju. Zauzvrat Austro-ugarska je pruzila podrsku Srbiji u uzdizanju zemlje u rang kraljevina 1882. Ukidanjem narodne i uvodjenjem stajace vojske kralj Milan je izazvao Timocku bunu. Ugusio je i obracunao se sa radikalima koji su organizovali pobunu. 1889 je abdicirao i otisao da zivi u inostranstvo. Prepustio se skupom i lagodnom zivotu punom ljubavnih avantura i produzenih sukoba sa razvedenom kraljicom.

U Srbiji je zivio od 1894. do 1900. kao komandant aktivne vojske i neka vrsta savladar kralju Aleksandru da bi godinu dana kasnije umro.

Nazad