VELJKO PETROVIĆ(1884-1967)
ROĐEN U SOMBORU, STUDIRAO PRAVA U BUDIMPEŠTI, U MLADOSTI NOVINAR, PETROVIĆ JE PREŠAO U BEOGRAD 1911. I OTADA DO SMRTI BIO UČESNIK U SVIM VAŽNIJIM ZBIVANJIMA GLAVNOG GRADA I SRBIJE: RATNI IZVJEŠTAČ U BALKANSKIM RATOVIMA, DOBROVOLJAC U PRVOM SVJETSKOM RATU, UČESNIK ALBANSKE ODISEJE, U IZGNANSTVU SARADNIK I ČLAN JUGOSLOVENSKOG ODBORA, PO POVRATKU U ZEMLJU, IZMEĐU DVA RATA, VISOKI ČINOVNIK U MINISTARSTVU PROSVETE, ZA VRIJEME NJEMAČKE OKUPACIJE U DRUGOM SVJETSKOM RATU JEDNO VRIJEME INTERNIRAN U BANJIČKI LOGOR, POSLIJE OSLOBOĐENJA UPRAVNIK NARODNOG MUZEJA U BEOGRADU.
1902. RODOLJUBIVE PESME
1909. BUNJA
1912. NA PRAGU
1921. BUNJA I DRUGI IZ RAVANGRADA, VARLJIVO PROLEĆE
1922. POMERENE SAVESTI
1932. IZDANCI IZ OPALJENA GRMA
1948. PREPELICA U RUCI I DRUGE SLIČNE PRIPOVETKE
1964. DAH ŽIVOTA