Šopen je rođen 22.II 1810. u Poljskoj ,od oca Nikolasa i majke Justine.
Imao je tri sestre,Ludviku,Izabelu i Emiliju.
Mala kuća Šopenovih do danas je očuvana i u njoj se nalazi
Šopenov muzej,dok se u bašti leti svake nedelje održavajukoncerti njegove muzike.
Porodični dom Šopenovih je primjer harmoničnog i srećnog
života.Majka,srdačna i plemenita žena-umela je da stvori vedru atmosferu.Ona je svirala klavir i rado pevala.Davala je u početku i poduku u klaviru svojoj djeci.Otac je malo svirao flautu i tako se uveče ponekad zajednički muziciralo.
Ludvika i Friček (tako su zvali Frederika) su pokazivali posebnu naklonost prema muzici,dok je Emilija imala talenat za poeziju i književnost.Prilikom raznih kućnih svečanosti talenti djece su dolazili do izražaja: sviralo se,sastavljale i recitovale prigodne pjesme,a čak i davali i manji pozorišni komadi.
Friček je pokazivao sem muzičkog dara i mnogo drugih sposobnosti.Bio je duhovit karikaturista i vješt imitator.
Izuzetan muzički dar Frederika pokazao se u najranijoj mladosti.Posle porodičnog upućivanja u početke sviranja na klaviru postaje mu učitelj muzičar češkog porijekla Adalbert Živni.Bio je to muzičar dobrog ukusa,koji je u Fričeku probudio interes i ljubav za najveće nuzičke majstore,a naročito za Baha.
Već sa sedam godina je komponovao za očev rođendan malu polonezu,koja je i štampana.Godinu dana kasnije,1818,dolazi doprvog Šopenovog javnog nastupa,na jednom koncertu u dobrotvorne svrhe svrhe.
Do svoje dvadesete godine on oseća toplinu domaćeg ognjištaOdlaskom iz Varšave 1830. nastaje novo doba u njegovom životu.Neki su ga nazvali dobom bure i tuge.Njegovo lice,ovjekovječeno rukom njegovog prijatelja slikara Delakroa , odaće koliko je
morao da propati daleko od porodice i svoje voljene zemlje.
Umro je 1849.godine.
Otac i majka
Sestra Ludvika
