REMBRANT VAN RAJN     (1606-1669)     

         

   Roden je i zivio u Holandiji u 17.vijeku.Bio  je covjek nesputanog duha,najcuveniji i najpostovaniji slikar svoje zemlje.Njegov lik poznat je iz velikog broja autoportreta:imao je valovitu kosu ,izrazajno,rumeno lice,prcast nos.

Roden je u lajdenu 15. jula 1606.Njegov otac Harmen Hertis bio je mlinar , a majka Hajldhen(Kornelija)bila je pekareva kci...Porodica je cetiri generacije posjedovala mlin na Rajni i bila je imucna ,tako da je Rembrant bio posteden bavljena teskim  poslovima.Roditelji su ga upisali u gimnaziju,a kada mu je bilo 14.godina (1620) prijavili su ga za univerzitet u Lajdenu.Zbog raskola u skolstvu i velike strasti (slikarstva)nije studirao.U 15. godini pokazuje dar za crtanje i otac se slozio da napusti skolu i bude segrt lokalnog slikara.Tu je bio od 1621.-24.naucio tehnike i teme pa odlazi kod boljeg ucitelja.Njegov novi ucitelj(Piter Lastaman),kao i stari ,bio je istorijski slikar,a uz to je proveo puno vremena u IIItaliji

Rembrant je odlucio da napusti Lajden kad je stekao sposobnost za biljezenje i izrazavanje osjecanja i odlazi u Amsterdam.Tamo je upoznao Saskiju ,imucnu kcerku sudije Visokog suda i nekadasnjeg gradonacelnika.Vjencao se sa njom jula 1634.Tada je dobio i prvu narudzbu od princa Frederika Henrika,za niz slika o mukama Isusovim.1641. dobili su sina Titusa i sljedece godine umire mu zena..Dadilja njegovog sina postala mu je ljubavnica.Nakon toga bio je u vezi sa seoskom djevojkom Henrikijom.Nije se htio ozeniti sa njom radi toga da ne bi izgubio nasljedstvo.Bili su neprestalno u dugovima.1654.godine rodila im se kcerka Kornelija

 

   Malo je prodavao slika i nije mogao izbjeci bankrot 1657.Izvrsena je podjela (1658) Rembrantovih stvari na aukcijama.1665.dobija narudzbinu za "Jevrejsku nevjestu".

 

 

1669.Rembrant je naslikao"Simeona sa malim Isusom",mozda svoju posljednju sliku

Umro je 4.10.1669. i sahranjen je '

cetiti dana poslije u zakupljenoj grobnin-ci u amsterdamskoj crkvi Vester Kerk.Poslije smrti cak su ga i kriticari zaboravili.

          nazad           dalje