S obzirom na svoj položaj u odnosu na geografsku širinu,Južna Amerika se dijeli prije svega na klimatske cjeline koje odgovaraju velikim zonama opšteg atmosferskog kretanja.Pored ,značajan je i faktor razlike u nadmorskim visinama,kao i druge pojedinosti koje doprinose pojavi različitih klimatskih tipova,naročito u pogledu količine atmosferskih taloga i njihovog rasporeda u toku godine. Treba ipak napomenuti da se najveći dio Južne Amerike nalazi na tropskoj geografskoj širini, jer ona počinje na severu, na nekoliko stepeni sjeveno od sjevernog povratnika, dok se južno od južnog povratnika kontinent naglo sužava. Zbog toga izrazito preovlađuje topla (ekvatorska i tropska ) klima u kojoj se smjenjuju vlažni i suvi klimatski tipovi. Sve varijante tropske klime sa suvim godišnjim dobima još uvijek su tople klime u kojima srednje godišnje temperature iznose oko 24 stepena Celzijusa, a najviše prosečne mjesečne temperature razlikuju se samo za nekoliko stepeni. Ta topla i vlažna sredina održava  u najkišovitijim područjima prirodnu prašumsku vegetaciju, u više katova, sa vrlo različitim vrstama drveća.Godišnja količina  padavina iznosi od 2500 milimetara  u navjetrinskoj oblasti do 1500 milimetara  u zavjetrinskoj oblasti. Kada se ukupne godišnje padavine spuste ispod 1500 milimetara, šuma se prorjeđuje, a zatim povlači pred šumovitom savanom, koja pokriva čitav donji dio brazilske visoravni. Nekoliko zaštićenijih područja odlikuju se čak pravom prirodnom  savanskom vegetacijom, mada je teško reći  da li je ona stvarno prirodna  ili je čovjek posredovao u njenom nastajanju. Drugi tipovi klime su zastupljeni u južnom dijelu Južne Amerike. Vlažnu suptropsku klimu susrećemo na jugu Brazila, Urugvaja  i na sjeveroistoku Argentine. Padavina ima u toku svih godišnjih doba, ali zimske kiše preovlađuju sve  više ukoliko se ide dalje na jug, dok ukupna količina padavina opada od istoka  prema zapadu  i izazaiva pretvaranje šuma u preriju koja pokriva čitavu Pampu. Na zapadu južnoameričkog kontinenta može se izdvojiti pojas sredozemne klime od Santijaga do Valdivije sa toplim i suhim  ljetom  i svježom i vlažnom zimom, a zatim južno od Valvidije  umjerena  okeanska klima, sa obilnim padavinama i niskom temperaturom za ovu geografsku širinu,usljed uticaja jakih  zapadnih vjetrova koji dolaze sa Tihog okeana  i zaustavljaju se u sudaru sa planinskim vjencem Anda. Vegetacija je šumska u onim predjelima u kojima velika nadmorska visina nije dovela  do obrazovanja lednika.