STANOVNIŠTVO

 

          Starosjedioci kontinenta su australski crnci (Aboriginal), pripadnici mnogih rasno izmiješanih plemena koji su se vjerovatno već prije nekoliko hiljada godina doselili u Australiju iz južne Azije preko velikog indijskog ostrvskog mosta. Najpoznatije australsko pleme je Pitjantjare. Tragovi njihove djelatnosti vraćaju nas 40 000 godina unazad. U doba prvog naseljavanja Evropljana(1788.) najviše ih je bilo na istočnoj i jugoistočnoj periferiji kontinenta, gdje su najpovoljniji uslovi za život.Evropski doseljenici zatekli su ih na nivou kamenog doba. Ekonomsku osnovu njihovog društva sačinjavalo je sakupljanje prirodnih plodova, lov iribolov. Zemljoradnju i stočarstvo nisu poznavali. Od oružja su raspolagali kopljem i bumerangom.Australci su ih upotrebljavali za lov na ptice , ribe i manje životinje. Luk i strijelu nisu imali.Evropljani su ih sa istoka brzo potisnuli uništavajući ih  pri tome nemilice. Da bih ih sačuvala od potpunog uništenja, australska vlada je osnovala za njih rezervate u pustinjskim i savanskim predjelima na sjeveru. U njima oni i danas žive na svoj tradicionalni način, izolovani od savremene civilizacije. Samo mali broj domorodaca asimilovao se u australijsko društvo tj. uspio je da se uključi u privredu zajedno sa evropskim bjelcima, ali uglavnom kao pastiri ili radnici na poljoprivrednim farmama.

          Za Aboridžine se kaže da su prasjedioci na putu isčeznuća. Računa se da je domorodaca u doba dolaska Evropljana bilo oko 300 000 do 400 000 a 1981. bilo ih je samo 41 000.

          Pronalazak zlata u pokrajini viktoriji podstakao je veliku migraciju kolonista.Tako se u doba "zlatne groznice"(1850-1860)  broj stanovnika Australije povećao sa 437 000 na 1 146 000 . U razdoblju između 1868. i 1890. dolazilo je u Australiju prosječno 40 000 stanovnika godišnje. Taj tempo doseljavanja je kasnije opao, naročito u razdoblju kada se povećalo iseljavanje iz Evrope u Ameriku(1890-1910).Ali nakon Prvog svjetskog rata Amerika je znatno ograničila useljavanje iz Evrope tako da je broj doseljenika u Australiju poastao na 35 000 svake godine(1921-1926).Osim toga , visok standad života povisio je i prirodni priraštaj stanovništva.

          Broj doseljenika  naročito se povećao poslije Drugog svjetskog rata, kada se razvila industrija u Aaustraliji. U tom razdoblju(1946-1966) doselilo se više od 2,5 miliona stanovnika.Najviše ih je stiglo iz Velike Britanije(1,5 milion, najprijr Englezi , zatim Irci i Škoti). Veliki broj doseljenika prispio je iz mediteranskih zemalja: Italije , Grčke , Malte , Jugoslavije, a takođe i iz Holandije, Njemačke , poljske , SAD-a."Naši" dolaze početkom XX vijeka. Njih u Australiji ima oko 150 000.

          Velika većina stanovnika Australije porijeklom je uz Irske, te oko 90% australskog stanovništva pripada tkz. grupaciji Angloaustralaca. Australska vlada vodi politiku pretapanja nebritanskih evropskih grupa( Njemaca , Talijana , Holanđana, grka) u Angloaustralce. Službeni jezik je engleski. Doseljenicima iz Velike Britanije otvoren je put. Za one iz ostale Evrope postoje zapreke. Doseljenicima sa azijskog kontinenta ulazak je zakonom zatvoren još 1901. godine.

          Stanovništvo Australije poraslo je do godine 1969. na 12,3 miliona. Ali s obzirom na površinu kontinenta to je veoma malo.Sa prosječno dva stanovnika po 1 km kvdratnom, zemlja je nedovoljno naseljena. Ogromna područja su ne naseljena (osim Aboridžinima - 1-2% ukupnog stanovništva ) i rudarima.Priobalni pojas (posebno od Brisbejna do Adelejda), više ili manje širok, izuzetno je urbanizovan: 85% Australijanaca živi u gradovima, čak više od 40% samo u metropolama Sidneju i Melburnu (Brizbejn, Adelejd i Pert su takođe milionski gradovi. Stanovništvo evropskog porijekla se uvećavalo naročito migracijom. Međutim, ona je smanjena, i pošto je stopa nataliteta veoma opala od 1970. (danas je reda 15%) demografski rast je usporen.

 

Kviz