Realizam

Najveci  evropski predstavnici relizma su:Gustave Courbet, Honore Daumier, Ilya Repin, a sa prostora bivse Jugoslavije:Paja Jovanovic, Uros Predic, Djordje Krstic, Vlaho Bukovac i braca Subic.

Napori za stvaranje savremene umjetnosti odgovarali su namjerama slikara realista, koji su se, takodje, javili sredinom vijeka. Sa krupnim ekonomskim i drustvenim promjenama sredinom vijeka postavilo se pitanje uloge i mjesta umjetnosti u drustvu. Sa gledista pozitivizma Ogista Konta i utopista socijalista Pjer Prudona i Sen Simona umjetnost je cnjenica jednaka dostsnucima nauke i tehnike. Kao sto naucna i tehnicka dostignuca zavise od drustvenog stanja, tako i umjetnost mora odrazavati drustvo. Prevedeno na jezik umjetnosti ovakvo gledanje na ulog umjetnosti znacilo je da slikari moraju prikazivati savremeni svijet i zivot i odbaciti religijsku, mitolosku i alegorijsku tematiku. Najveci predstavnik realistickog sliakrstva Goustave Courbet izrazio je ove teznje rijecima:"Ja ne slikam andjele, jer ih ne vidim. " Rezultat ovakvih teorija je negiranje maste i intuicije i interesu stvarnosti. Buduci da realistixka umjetnost mora biti sredstvo za stvaranje boljeg i pravednijeg drustva svrha realizma je da ukaze na socijalne nepravde koje trpe radnici i seljaci. Realisticka "revolucija" u umjetnosti donijela je novine samo u izboru tema i motiva, jer je realisticka obrada bila poznata i ranije u spanskom i holandskom slikarstvu. Pozitivisticke teorije o umjetnosti kao odrazu drustvene zbilje stvorile su mnoge beznacajne umjetnike, ali je u nekolicini njiih realizam imao prave, istinske i velike predstavnike.

    "Znanje.org" ne odgovara za sadrzaj pojedinacnih stranica.