Miloš Obrenović-druga vladavina (1858-1860). Miloš nije prihvatio Turski ustav. On je policiju i vojsku držao pod svojom kontrolom. Uveo je ''opštinske koševe'' (robnu rezervu)- seljak mora da odvaja dio žita u rezervu za slučaj nerodne godine. Ustavobranitelji su uz Sovjet i nastoje da preko njega ograniče vlast Miloša Obrenovića. Oni su konzervativna politička elita. Nasuprot njih liberali su uz skupštinu, ali bez podrške. Bitno je da ovo nisu partije (stranke) u današnjem smislu riječi. Ovo su više tzv. političke struje, pa se prema tome Miloš Obrenović javlja među njima kao arbitar odnosno neosporni vođa. On time jača svoj APSOLUTIZAM.
Prema Turcima je i dalje pravi lavirant- umije da lavira, pronalazi izlaz iz svih problema. Prema Turcima kombinuje mito i nepopustljivost. Izborio se od Turaka za nasljednu vlast za sebe i svoju dinastiju Obrenovića. Prema političkim protivnicima (opozicije) bio je nemilosrdan, surov. Tako je čuveni Toma Vučić- Preišić kao čuveni ustanički vođa umro u zatvoru za vladavine M. Obrenovića.
ZAKLJUČAK- vladavina M. Obrenovića je predstavila povratak unazad za Srbiju, koji je M. Obrenović obezbjedio svojim autoritetom. Za Miloša je Srbija njegovo imanje i on Srbijom upravlja kao neki "gazda", domaćin. Otuda i dobija nadimak "Stari Gospodar". Novo doba traži novi način vladanja i nove institucije.
 |
 |
 |
 |
 |
 |