UVOD

       Dio organskih materija stvorenih u fotosintezi oksiduje se u disanju i koristi kao izvor energije.Različite organske materije (skrob,saharoza,masti) mogu biti iskorištene kao izvor energije koja se u njima sadrži u različitoj količini.Prvobitno se izvrši njihovo enzimatsko razlaganje do prostijih jedinjenja koja dalje mogu biti razgrađena u procesu disanja na različitim etapama procesa.

        Disanje je oksidacija organskih materija u prisustvu kiseonika pri kojoj se oslobađa energija,a ugljenikovi atomi se oksiduju do ugljen-dioksida,pri čemu se stvara voda.

        Ako se u disanju oksidišu ugljeni hidrati,proces teče kroz reakcije glikolize i Krebsovog ciklusa.Kada se pri disanju oksidišu masti,one se razgrađuju na glicerin i masne kiseline koje se dalje razgrađuju u β-oksidaciji masnih kiselina,a zatim se prostija jedinjenja,dobijena iz ovih procesa,dalje razgrađuju i Krebsovom ciklusu do ugljen-dioksida.Pri oksidacijama u kojima učestvuju enzimi dehidrogenaze različitih supstrata,elektroni se prenose na koenzime tih enzima NAD ili FAD.Oslobođena energija oksidacije vezana u obliku redukovanih koenzima NADH + H⁺  i FADH₂  može se pretvoriti u ATP u reakcijama prenosa elektrona kroz elektron-transportni lanac do kiseonika,koji je krajnji primalac elektrona oksidacije,pri čemu se stvara voda.Tako se u disanju organske materije postupno razgrađuju i energija oslobađa postepeno na različitim stupnjevima tako da može biti iskorištena za sintezu ATP,glavnog produkta disanja.

                                                                                             slika 2.

         U PRIRODI SE NALAZI VIŠE OD 80 ELEMENATA KOJI SU U RAZLIČITIM KOLIČINAMA ZASTUPLJENI U ZEMLJIŠTU I ATMOSFERI I UČESTVUJU U RAZLIČITIM PRIRODNIM PROCESIMA OD KOJIH JE DISANJE (UZ FOTOSINTEZU) NAJVAŽNIJE