RENESANSNA ARHITEKTURA

          Arhitekturi renesanse uzor je bila antička arhitektura. Ona oživljava antičke estetske principe: Simetrija, proporcija i harmonija. Oslobađa se gotičke dekorativnosti i teži da dijelove koji su u gotickoj arhitekturi išli ka razjedinjavanju objedini u prostorno jasne arhitektonske cjeline.
Najpoznatiji renesansni arhitekti su bili Bramante i Mikelanđelo.

       Crkva Svetog Petra u Montoriju, koja obilježava mjesto raspeća sv. Petra u Rimu djelo je arhitekte Bramantea. Građevina je dobila nadimak Tempieto. Mali hram, po svojim dimenzijama ali monumentalan po utisku. Jednostavan po svojoj zamisli kružnog oblika sa kupolom koja je savršena u svojoj simetriji a narocitio u harmoničnom odnosu svih dijelova. Ritam horizontalnih i vertikalnih elemenata, postepeno smanjivanje arhitektonskih elemenata čini je uravnoteženom. Možda baš zbog toga, kad gledamo ovaj okrugli spomenik koji je Bramante podigao na mjestu mučenja sv. Petra, ne osjećamo strahopoštovanje već užitak. Kad je on bio građen, na rimskom su tlu još stajali okrugli hramovi kao što je hram Minerve Medike, a po cijeloj je Italiji od najranijih hrišćanskih vremena bilo okruglih i ontogonalnih baptiserija. Ali je Bramante odrastao u Urbinu dok je ondje još radio Piero della Francesca, sa svojim osjećajem ya savršenu harmoniju svih dijelova, a u Milanu je posjećivao Leonarda koji ispunjavao bilježnice skicama idealne za idealnu crkvu. Bramanteov Tempjeto je nazvan, s puno prava, prvim spomenikom visoke renesanse. Tempjeto je malen, ali rigorozna klasičnost njegovih komponenata, odbacivanje svih ukrasa osim posve arhitektonskih, čine ga jednim od najimpozantnijih spomenika, pogotovo zato što je postavljen na postament. Štaviše njegova kružna kolonada stvara plastični utisak izdubljenih niša, a posljedica je toga igra svijetla i sjene,koja se mpže nazvati slikarskom.

KVIZ

   POČETAK