Santorini je naziv dobio od stranaca,pretežno
Italijana,a njegov pravi naziv je Fira. Ostrvo je vulkanskog porekla sa
crvenim nijansama zemljišta, tamno plavom i kristalnom vodom i belo-plavo
okrecenim kucicama. Ulicice su prilicno strme i neravne, što im daje posebnu
draž. Na ostrvu skoro uopšte nema izvora vode, tako da se voda za pice uzima
flaširana, tankerima se svakodnevno dovozi voda za ostale svrhe, a koristi
se i kišnica. Vodu stanovništvo cuva u cisternama ispod kuca, koje su odmah na njima i gradene kako bi sprecile kradu dragocene tecnosti. Zbog takvih uslova na ostrvu retko koje povrce uspeva, a od voca se jedino grožde za izuzetno kvalitetno vino proizvodi u velikim kolicinama. Santorini je poznat po svom kozijem siru, zvanom Hloro. Paradajz je veoma sitan i od njega se pravi hleb ili gust pire, koji se skladišti. Klima na ostrvu je tipicno ostrvska sa letnjim temperaturama od 25-35 stepeni (nikada kiša ne pada leti) i zimskim od 15-25 stepeni sa obilnim kišnim padavinama (nikada sneg ne pada zimi). Ostrvo ima 11.000 stanovnika, od kojih 6.000 ostaje i zimi na ostrvu. Santorini ima površinu od 73 kvadratna kilometra i 69 kilometara obale. Zapadna obala ostrva, koja stvara odredeni basen se završava strmim liticama sa preko 300 metara visine sa koje se pruža velicanstven pogled na ostrvca Ferasija i Aspronisi (naseljeno). 1956. godine je ostrvom protutnjao snažan zemljotres, koji je napravio veliku štetu. Ipak, ostaci su vidljivi i vredi ih pogledati. U Pirgosu se nalazi Venecijanska tvrdava na vrhu brda, a niže se nalaze vizantijske crkve i manastiri. |
|