Eksprezionizam je uglavnom vezan za Van Gogov slikarski rad. Danas je mnogo ljudi na svijetu koji Van Goga smatraju najboljim slikarem njegovog vijeka. Poslije kratke pariske impresionisticke faze kada rasvetljava paletu i napusta socijalne teme, Van Gog odlazi u Arl, na jugu Francuske, gde zapocinje njegov arlezijski period. On je kopirao Milea, Gauguina i Lotreka. Intenzivno je koristio crvenu i zelenu boju i povodom svoje slike "Kafana nocu" pise svom bratu Teu u Parizu:

"Soba je krvavo crvena i tamnozuta, u sredini je zeleni bilijar i cetiri svetiljke limunove boje, koje bacaju narandzasto-zelenu svjetlost. Svuda se bore najrazlicitije zelene i crvene boje: u sitnim likovima protuva koje spavaju, u praznoj i zalosnoj sobi... Pokusao sam da crvenim i zelenim izrazim strasne strasti ljudske duse."

Van Gogh je zacetnik koloristickog ekspresionizma. Ako je herojstvo zrtvovati sve za svoj ideal, mora se reci da je Van Gog bio heroj slikarstva. Slikao je sve sto je vidio, sebe najcesce - ne iz narcisizma, već u nedostatku drugog ljudskog modela, a njemu je covjek bio najsavrseniji size. Tesko je reci sta je to tako specijalno za slikarstvo Van Goga. On se i ucio da gleda kao impresionisti, ali on je nesto posebno. Slikar kao i svi oni, kolorista kao i oni. Skoro da je nemoguce izraziti, ne kako Van Gog dozivljava svijet, to ostaje njegova tajna, vec utisak koji njegova djela ostavljaju na gledaoce.