Clan 1. Bugarska prekida ratna dejstva protiv svih Ujedinjenih naroda, pristupice razoruzavanju svih nemackih jedinica i predati ih kao ratne zarobljenike, dok ce sve svoje oruzane snage staviti pod sovjetsku Vrhovnu komandu.
Clan2. Iz Grcke i Jugoslavije evakuisati sve bugarske oruzane snage i cinovnike.
...Clan 9-11. Celokupna imovina Ujedinjenih naroda, ukljucujuci Grcku i Jugoslaviju, bice vracena.Sve stete koje je nanela Bugarska ce nadoknaditi.
28.oktobar 1944.
Sovjetski ratnik dopisnik sa Dalekog istoka napisao je o pravim borbama Crvene armije u Mandzuriji:
Prvi susret pokazuje podlost naseg neprijatelja.Japanci su uvek bili skloni podmuklim sredstvima i provokacijama.Nase odeljenje vodilo je borbu u jednom naseljenom mestu, deo po deo bio je ciscen od neprijatelja. Osecajuci da se nalaze u bezizlaznom polozaju, japanski oficiri i vojnici, koji su znali nekoliko ruskih reci,poceli su da dovikuju crvenoarmejcima i mornarima:Svoji! Ne pucajte! Predajemo se! medjutim to je bio podli gest, jer, kada su se nasi borci priblizili Japancima,oni su na njih bacali bombe, pucali iz pistolja, i nanosili rane nozevima.
Jedna od parola CKSKP(b) povodom 26-godisnjice Crvene armije
Srcani patrioti Jugoslavije!Vasa borba za slobodu i nezavisnost domovine sluzi svim porobljenim narodima Evrope kao primer koji ih nadahnjuje...
(februara 1944.)
Tasihido,ucesnik u bakterijoloskom ispitivanjima, na procesu u Habarovsku je izjavio:
... u januaru 1945.god. u mom prisustvu na poligonu odreda br. 731, u prisutvu komadanta odreda i naucnih saradnika,izvrseno je ispitivanje s gasom zarazenim gangrenom.Deset zarobljenih Kineza je vezano za stubove na rastojanju od 10 do 20 metara.Elektricnim putem je izvrsena eksplozija bombe.Svih 10 zarobljenika je ranjeno od parcadi bombe zarazene gangrenom, posle nedelju dana svi su umrli u najstrasnijim mukama.
Telegram komadanta nemacke 6. armije,Paulusa, upucen Hitleru:
Dalja odbrana je besmislena.Katastrofa je neizbezna.Molim da hitno odobrite kapitulaciju, da bi se sacuvali zivoti preostalih vojnika.“
24. januara 1943. god.
U italijanskoj provinciji Redjo-Emilija sedmoro brace Cervi je poginulo u borbi protiv fasizma
.Njihov otac je primio sedam srebrenih medalja,na svakoj je bilo ispisano ime poginulog.Bilo je sedmoro brace, najboljih medju najboljim, medjusobno povezane krvno i verom u preporod Italije.Oni su poveli neravnopravnu oruzanu borbu protiv nacista i fasizma.Njihova kuca, koja je sluzila kao utociste onima koje su gonile politicke i vojne vlasti i u kojoj su se stvarali planovi za borbu protiv ugnjetaca,bila je napadnuta i spaljena,sedmorica brace su se zestoko borili u njoj, a kad su iscrpili sve snage, neprijatelj ih je zarobio, mucio i zverski ubio.Plamena vera koja ih je sjedinjavala u zivotu i smrti, zrtva koju su dali pokazuje ne samo njihov heroizam i gordost vec ih cini besmrtnim s obzirom na dela koja su ucinila kao ljudi nadahnuti ljubavlju prema otadzbini i duhom samopozrtvovanja.
25.novembra 1943
Iz Titovog izvjestaja na Drugom zasjedanju AVNOJ-a
U toku godine dana,otkad je osnovao Antifasisticko vijece narodnog oslobodjenja Jugoslavije, dogodile su se velike promjene, ne samo u nasoj zemlji vec i u citavom svijetu.Mi smo narocito u toku ove godine dana, morali voditi teske i krvave borbe sa okpatorom.Pred nasu Narodno-oslobodilacku vojsku bili su postavljeni veliki ali casni zadatci.U razdoblju od 6 mjeseci, od januara pa sve do mjeseca jula 1943. god., mi smo prebrodili dve velike neprijateljske ofanzive, Cetvrtu i Petu,koje su bile preduzete s ciljem da uniste nasu Narodno-oslobodilacku vojsku, i ponovo okupiraj nasu oslobodjenu teritoriju.To su bila teska iskusenja za nasu Narodno-oslobodilacku vojsku.Izdrzali smo ogromne napore, u kojima su sinovi nasih naroda pokazali takva neocekivana junastva i samoodricanja, sa kojima ce se vjekovima ponositi pokoljenja nasih naroda...
Trebalo je proliti potoke dragocjene krvi, trebalo je da deseci hiljada nasuh najboljih sinova nasih naroda poloze svoje zivote u toku dvogodisnje nejednake borbe sa neprijateljem, da bi na kraju istina o stvarnom polozaju u Jugoslaviji prokrcila sebi put pred svjetskom javnoscu.Mozda nikada ni jedan mali narod nije tako skupo dosao do toga da uvjeri svjetsku javnost da je krv koja je prolivena u Jugoslaviji, njegova krv, a ne onih sramnih izdajnika cije poglavice uzivaju gostoprimstvo u saveznickim zemljama.
(29. novembra 1943)
Vodjen s velikom vestinom, organizovani na principu gerile, partizani su bili u stanju da ujedno i izmicu neprijatelju i zadaje mu smrtne udarce.Oni su bili ovde, oni su bili onda,bili su svuda.Nemci su protiv njih preduzimali ofranzive velikih razmjera, ali u svakom slucaju partizani su,cak i opkoljeni, uspevali da se izvuku,posto su naneli velike gubitke neprijatelju...U marsalu Titu partizani su nasli iskusnog vodju, proslavljenog u borbi za slobodu...
(odrzanog 22. februara 1944. pred Donjim domom.)
Borba na celom frontu od Svajcarske do usca Rajne dobila je u poznu jesen neprijatnu formu tapkanja pesadijskih jedinica u mestu.Dalji pokret bio je usporen i zahtevao je vise sredstava.Uspesi su se obicno mjerili jardima, a ne miljama.Operacije su uglavnom zavisile od artiljerije i kolicine municije i od pesadije zahtevale izdrzljivost, hrabrost i odvaznost.U tim uslovima gubici pjesadije, a narocito streljckih vodova, bili su neizmjerno veliki.