Poljski naucnik Nikola Kopernik je postavio jos u 16. vijeku osnovne predstave o kretanju planeta u Suncevom sistemu.

            Sustina Kopernikovg sistema se sadrzi u stavovima:

            Planete se krecu oko Sunca ravnomjerno pi kruznim putanjama.Ta kretanja su neprekidna i vjecna.

            Poluprecnik Zemljine putanje oko Sunca srazmjerno je ali prema poluprecniku vasione koji je sfernog oblika, kao sto je i poluprecnik Zemlje neznatan u odnosu na poluprecnik njene putanje oko Sunca.

            Prividno kretanje nebeskih tijela, pa i Sunca, je posljedica obrtanja Zemlje oko sopstvene ose i istovremenog kretanja oko Sunca.

            Godisnje prividno pomjeranje Sunca u odnosu na zvijezde posljedica je obrtanja Zemlje oko Sunca, koja cini jedan obrt za vrijeme od jedne godine. Pojava smjenjivanja dana i noci je uslovljena obrtanjem Zemlje oko ose i time sto je osvjetljena suncevom svjetloscu.

            Jedan od najistaknutijih boraca za ucvrscenje Kopernikovog sistema bio je Djordano Bruno. On je Kopernikovo ucenje prenio sirom Evrope.Zbog svojih shvatanja,  koja su bila u suprotnosti sa crkvenim vjerovanjima spaljen je na lomaci. Konacnom utvrdjenju Kopernikovog pogleda na svijet najvse je doprinjeo Galileo Galilej koji je pocetkom 17.vijeka nepobitno dokazao ispravnost Kopernikovih i Brunovih ideja.