Mikelanđelo
Mikelanđelo di Lodoviko Buonaroti Simoni - 1475-1564
Mikelanđelo se, pored Leonarda da Vinčija, smatra jednim od najinspirativnijih stvaralaca u istoriji umetnosti i najistaknutijim tvorcem italijanske pozne renesanse. Kao skulptor, arhitekta, slikar i pesnik ostavio je snažan uticaj kako na svoje savremenike, tako i na sledbenike moderne umetnosti uopšte.
Rođen je 6. marta 1475. godine u malom selu Kapreze blizu grada Areca. Većinu svog života proveo je u Rimu gde je radio po nalogu sveštenika. Mikelanđelov otac, firentinski zvaničnik po imenu Lodoviko Buonaroti, uz pomoć veza sa vladajućom porodicom Mediči, zaposlio je svog 13-godišnjeg sina u radionici slikara Domenika Đirlandaja. Nakon dve godine školovanja u vajarskoj školi Medičijevih, Mikelanđelo odlazi da živi u njihovom domu. U to vreme, Mikelanđelo je već stvorio neka od svojih najznačajnijih dela - "Bitku Kentaura" i "Madonu na stepeništu" čime je dokazao sav svoj talenat i posedovanje ličnog umetničkog pečata još od najranije mladosti.
Kasnije je prešao u Rim gde je nastavio svoj stvaralački rad - pored mnoštva skulptura sa religijskim značenjem, studija ljudskih lica i tela i brojnih ulja na platnu, Mikelanđelo dobija značajne angažmane u oslikavanju i ukrašavanju crkava. Najznačajniji Mikelanđelov zadatak iz tog doba bilo je oslikavanje tavanice i svodova Sikstinske kapele u Rimu po nalogu pape Julija II - od 1508. do 1512. godine. Nakon uspešno obavljenog posla, Mikelanđelo je dobio zadatak i da oslika i reljefima ukrasi grobnicu pape i kraljevsku grobnicu Medičijevih. 1546. godine bio je i glavni arhitekta bazilike Sv. Petra u Rimu. Umro je 1564. godine i sahranjen je u crkvi Santa Kroče u Firenci.
