Sa svojom posljednjom fazom rokokoa,barokni stil je posljednji veliki evropski stil. Iako je barok, uglavnom, zapadnoevropski stil, on nema više onaj opšti, zajednicki karakter koji su imali renesansa i manirizam. U baroku se nacionalne osobenosti jače ističu, tako da se italijanski barok znatno razlikuje od francuskog, a još više od holandskog. U Italiji, Španiji i Flandriji, barok je bio umjetnost kontrareformacije, pokreta Katolicke crkve koji je trebalo da joj povrati mocć uzdrmanu reformacijom; u Francuskoj, koja je u XVII vijeku pod Lujem XIV postala najizrazitiji primjer apsolutne monarhije, barokna umjetnost se razvijala kao jedna stroga klasicistička varijanta; u Holandiji, gradjanskoj i protestantskoj, umjetnost, najviše slikarstvo, izlazilo je u susret ukusu buržoazije u prikazivanju malih, čisto holandskih i gradjanskih tema: pejsaza, mrtve prirode, gradjanskog enterijera i portreta.

  Barokni stil se razvio iz umjetnosti visoke renesanse i manirizma, tako da u odnosu na prethodnu epohu nije onaj radikalni prevrat koji je renesansa imala u odnosu na gotiku.Nastavljajući da razvija vrijednosti visoke renesanse, barokna umjetnost ih je toliko prenaglasila da one postaju nove vrijednosti.Simetriju renesansne slike barok zamjenjuje asimetrijom, tako da umjesto dvije uravnotežene polovine slike-lijeve i desne-na baroknoj slici, se obično, i dalje razlikuje lijeva i desna polovina, ali u asimetricnim odnosima. Odnos glavnih i podredjenih dijelova, koji je postojao u renesansi ovdje nestaje.Mnoštvo i masa oblika medjusobno se prozimaju i prepliću, nadiru i povlače se, tako da djelo ostavlja utisak kao cjelina, a ne kao pojedinost.Istom cilju dinamicnog služe i jaki kontrasti koje barokna umjetnost koristi, narocito kontrasti svijetlo-tamnog. Svjetlost i boja u vidu mrlje obezvrjedjuju u baroknoj umjetnosti jasni i široki tok linije.

  Barokna umjetnost se razvila u Italiji, tacnije u Rimu i okolini, ali ubrzo, tokom XVII vijeka, Italija prestaje da bude umjetnički centar Evrope.Otkriće Amerike i premiještanje pomorskih i trgovackih puteva na obale Atlantskog okeana uslovili su stvaranje novih umjetnickih centara u Spaniji, Nizozemskoj, Francuskoj i Engleskoj.

Mikelandjelo Karavađo

Gradjevina IL Đezu