Rastafarijanski pokret nema vodje. Drugim rijecima receno, religija nema jasno odredjenog lidera. Postoje grupe, kvazi-grupe i pojedinci koji su nezavisni uprkos tome sto svi dijele sustinska uvjerenja. Sastanci obicno pocinju kao nezvanicna ulicna okupljanja koja privlace paznju i eskaliraju u religijsku sluzbu. Osim dvije veoma organizovane sekte (the Bobos and the Twelve Tribes of Israel), vecina bratstva ne pripada nekoj zvanicnoj organizaciji. Oni odbijaju da se odreknu svoje slobode i autonomije pristupajuci nekoj organizaciji. Ovo cijenjenje slobode od spoljasnje prinude izrazava se kod vecine Rastafarijanaca u odnosu prema organizaciji zvanoj House of Nyabinghi. Koncept Kuca nastao je 1950-tih kada su se Rastafarijanci podjelili u dvije kuce: The House of Dreadlocks i The House of Combsomes, ovi posljednji su cesljali svoju kosu pa odatle i njihovo ime. Od 1960-tih The House of Combsomes se rasturila, tako da je ostala samo The House of Dreadlocks. Svaki Rastafarijanac koji nosi dredove ima pravo da ucestvuje u svecanim ritualima i razmatranjima Kuce.
Kucom rukovodi Skupstina starjesina (Assembly of Elders), koja se teoretski sastoji od 72 clana, ali uglavnom ih je daleko manje. Starjesinstvo se ogleda u slijedecim karakteristikama: vjestini, snalazljivosti, inicijativi i povjerenju. Starjesina se ne postaje putem izbora ili postavljanjem. Starjesine nadgledaju poslove Kuce, kao sto su planiranje liturgijskih dogadjaja, izmirivanjem sporova, ili postavljanjem delegacija kada to potrebe nalazu. Ipak, iza skupstine starjesina, nema clanstva koje definise Kucu kao takvu. Svi Rastafarijancu su slobodni da dodju ili ostanu, da govore ili cute, da finansijski pomazu Kucu ili da ne placaju clanarinu. Biti clan Kuce se postize jednostavno time sto se bude Rastafarijanac. Ukratko svi clanovi su jednaki, bez obzira na godine, na sposobnosti ili mogucnosti. Pored ovakve organizacije nije ni cudo sto pokret nema centralizovane uprave ni vodje.
Ispoljavanje rastafarijanske religije nije tako strogo struktuisano kao u drugim religijama. Vecina bogosluzenja se obavlja tokom rituala. Postoje dva osnovna oblika rastafarijanskih rituala: tzv. rasudjivanja (reasonings) i binghi. Rasudjivanja su nezvanicna okupljanja na kojima manje grupe brace uglavnom puse svetu travu, (ganja), i ucestvuju u diskusiji. Onaj kome dopadne cast da zapali lulu, recituje kratku molitvu dok ostali obaraju svoje glave. Potom se lula krece u krug dok se svi ne izredaju i lula se popusi. Rasudjivanja se zavrsavaju tako sto jedan po jedan ucesnik stavlja svoju kapu i odlazi.
Nyabinghi, ili binghi, je ples koji se odrzava za specijalnih prilika tokom godine. Uglavnom, ove proslave obiljezavaju krunisanje Njegovog Carskog Velicanstva (2. novembar), ceremonijalni rodjendan Njegovog Velicanstva (6. januar), posjetu Njegovog Velicanstva Jamajci (25. april), licni rodjendan Njegovog Velicanstva (23. juli), oslobadjanje od ropstva (1. avgust), i rodjendan Markusa Garvija (17. avgust). Rijec binghi je navodno africkog porijekla i prvobitno je oznacavala tajni red zavjetovan da ce donijeti smrt crnim i bijelim tlaciteljima. Danas je ovaj ples cisto ceremonijalna svetkovina i ponekad traje nekoliko dana. Tada se na Jamajci skupljaju Rastafarijanci iz svih dijelova zemlje. Oni kampuju u satorima na zemlji koja pripada domacim Rastafarijancima. Zvanicno ples pocinje nocu na posebno uredjenom mjestu za ovu priliku. Rastafarijanci pjevaju i plesu u njihovom karakteristicnom ritmu sve do ranog jutra. Preko dana oni se odmaraju i rasudjuju.

BACK