Vrste religijskih organizacija

          Religijske grupe i zajednice su zajednice vjernika. Da bi mogle funkcionisati i opstati, neophodno je postojanje određene manje ili veće organizacije.

•      CRKVE su veoma razvijene vjerske organizacije sa hijerarhijskom službenom uređenošću i strogo određenim mjestom održavanja vjerske službe. One mogu djelovati na nekom nacionalnom, ali i na internacionalnom području; insistiraju na monopolu na vjersku istinu; članstvo tretiraju činom rođenja i ne dovode ga u vezu sa emocionalnom vezanošću, kao što to čine sekte.

•      SEKTE su malobrojne grupe sljedbenika nekog posebnog mišljenja ili pravca koji se odvojio od crkve ili nekog drugog vjerskog duhovnog pravca. Sekte karakteriše kraći vijek trajanja. U odnosu na crkvu, sekta je slobodno udruženje posvećenih, svjesnih i strogih vjernika koji na sopstven način prilaze duhovnom, dok je crkva snažna autoritativna organizacija. Crkvi se najčešće pripada po rođenju, dok se u sektu ulazi dobrovoljno i vlastitom odlukom. Rad crkve se temelji na organizovanom radu školovanih sveštenika koji jedini imaju pravo obavljanja vjerskih obreda, dok u sektama nema postavljenih sveštenika, jer su svi vjernici međusobno jednaki u obavljanju vjerskih obreda i svi su oni istovremeno i vjernici i propovjednici. Najpoznatije današnje sekte su: rastafarijanci, hram naroda, adventisti sedmog dana (subotari), jehovini svjedoci, amiši,itd.