.jpg)
Stilovi plesa
Raqs Sharqi:
Cijelim Srednjim Istokom, naslijeđe trgovine, kulturne dominacije i umjetničke
razmjene pogodovalo je nastanku ovog homogenog stila trbušnog plesa. Još
uvijek je jako izražajan, ovaj hibridni stil srednje-istočnog plesa. Postao je
poznat arapskom i zapadnom svijetu kao orijentalni ples ili "ples
Istoka", što je ustavi doslovan prevod sa arapskog jezika. Kao izrazita
mješavina koja ima korjene u raznoilikim vrstama plesa kao što su balet,
flamenko, klasični indijski ples postao je prava arena u kojoj se klasični, ženstveni
stilovi susreću sa plesnim pokretima Otomanske Turske, Persije i Arapskog
zaljeva. Raqs Sharqi plesačice često počinju svoj ples koristeći dugi veo,
njihovi kostimi su veoma glamurozni, imaju nekoliko slojeva i obilje resica kako
bi se što bolje naglasili dramatični pokreti.
Saidi - egipatski sa štapom:
Podsjećajući na pokrete borilačkih vještina, Saidi je nekada bio
upotrebljavan za obuku ratnika prije borbe. Saidi svojim teškim ritmom i
strukturom pokreta sliči "nasrtaju", lakom skoku i okretanju. Kad žene
plešu Saidi sa muškarcima, ob ično ne koriste štapove. Njihovi pokreti sa
kukovima i okreti slijede težak ritam. Ipak, kada plešu same, plesačice obično
nose tradicionalnu nošnju, imaju vezanu maramu sa novčićima oko kukova,
maramu na glavi i mnogo zlatnog nakita te se kreću lagano mašući štapom.
Egipatski baladi:
Ovaj duboko ukorjenjeni stil plesa je više vezan za narodne nego za klasične
plesne forme Srednjeg Istoka. Doveden je gotoo do statusa remek-djela trbušnog
plesa. Plesačica interpretira muziku kontrolisanim pokretima tijela, uglavnom
naglim promjenama položaja kuka, osmicama, shimijima, ali isto tako i rukama,
tradicionalne plesačice baladi plesa u kostim nerijetko uključuju maramu ili
veo koji se stavlja na glavu a manju maramu vežu oko čela. Ples je veoma
jednostavan ali veoma osjećajan, prepun raznih gesti kojima se plesačica obraća
publici.
Moderni egipatski ples:
Ovo je trenutno najpopularniji ples na svijetu odlikuje se veoma elegantnim,
profinjenim, decentnim pokretima kukova te čednim i maznim gestama i držanjem
kojim plesačica šarmira publiku. Kostimi su vrlo blještavi ali prilično
tradicionalnog kroja.
Turski stil:
Za razliku od egipatskog stila energičan je i eksplozivan. Svi pokreti su
pretjerani i veoma strastveni. Turske plesačice se često iz visokih skokova
obrušavaju na pod izvodeći razna uvijanja tijelom koja podsjećaju na
akrobatske pokrete. Dube na glavi, prave špagu i zvijezdu. U ovoj plesnoj
rutini plesačice plešu čas folklor, čas kabaretske pokrete, čas ples sa
suknjom svojstvenom turskom narodnom plesu. Obavezno se pleše ples na podu koji
je u egipatskom stilu zabranjen prije 50-ak godina. Kostimi su veoma otvoreni i
prozirni tako da se vidi skoro cijelo tijelo. Plesačice plešu u cipelama sa
velikom potpeticom i izgledaju veoma atraktivno. Takav stil plesa i kostim
zahtijeva mlade i atraktivne plesačice za razliku od egipatskog koji preferira
starije i zrelije, bez obzira na gradju tijela i životnu dob.
Američki plemenski
stil:
Originalna američka tvorevina potekao iz raznih kultura ali ima lični
identitet. Mješavina egipatskih pokreta kukovima, flamenko pokreta i držanja
ruku i turskih uvijanja grudnog koša i stomaka. Kostimi su neobična mješavina
koja se sastoji od istočni-indijske suknje krojene u puni krug i choli topa
preko kojeg se nosi grudnjak ukrašen novčićima. Na glavi se nosi turban.
Pokreti su zemljani i usporeni, a kostimi i muzika etno i hipnotizirajući.
Prekrasan grupni ples koji zahtijeva veliku umješnost ali nije tradicionalan
stil.
Romski stil:
Romi su migrirali iz sjevero-indijskih provincija Rajistan i Punjab oko 1000
godina nove ere. Vječne lutalice generacijama su putovale po svijetu sa svojom
čergom preuzimajući od svake kulture ponešto od muzike i plesa koji su im se
svidjeli. Romski ples nije samo predstavljanje Roma kao naroda, njihove kulture
i istorije već i ples veoma osjećajnog i strastvenog način izvodjenja. Romski
ples i muzika su jedan od načina življenja, instrument pomoću kojega izražavaju
suštinu svog postojanja. Ples simboliše slobodu - slobodu ličnog spiritualnog
izraza jedinu moguću slobodu ugnjetavanog i neshvaćenog naroda.
 |
 |
 |
 |
 |
 |