Rođen u Tokiu 1928, Hidetaka Nishiyama je započeo treniranje karatea 1943 pod instruktažom Gichin Funakoshia, u Shoto- kanu. Dve godine kasnije kao student Takushoku Univerziteta, postaje član univerzitetskog karate tima, čiji je kapiten postao 1949.
Bio je ko-osnivač Svejapanske Školske Karate Federacije, i izabran je za njenog prvog predsedavajućeg.
Magistrirao je ekonomiju na Takushoku Univerzitetu 1951. iste godine biio je suosnivač Japanske Karate Asocijacije (JKA) i izabran je u njen upravni odbor.
1952 je izabran za člana instrukcionog tima za borilačke veštine borbenog trening programa američke Strateške Vazdušne Komande (SAC). Ljudstvo SACa obučavano je u džudou, karateu i aikidou u Kodokanu. Drugi instruktori u ovom programu bili su pored ostalih i Gichin Funakoshi, Masatoshi Nakayama, i Isao Obata.
1953, SAC poziva Nishiyamu kao deo 10-točlanog Budo tima iz Japana. Ovaj tim posećivao je SAC baze u SAD tokom tri meseca dajući obuku u karateu, judou, i aikidou.
"Karate: Umetnost borbe prazne šake" objavljena 1960, dan danas se smatra osnovnom knjigom iz ove oblasti. U svom 70 tom izdanju, sa 2, 000 kopija po izdanju, smatra se najtiražnijom knjigom o karateu u istoriji.
U Julu 1961, SAC karate studenti i JKA članstvo iz SAD, pozivaju Nishiyamu da poseti SAD. Kasnije te godine on organizuje Sveameričku Karate Federaciju (AAKF) kao nacionalno baziranu amatersku karate organizaciju. U novembru iste godine, Nishiyama organizuje, pod patronatom AAKF prvi državni karate šampionat u Los Angelesu, Kalifornija, gde takođe osniva svoj dojo. Od onda je Nishiyama glavna sila u propagiranju Shotokan stila karatea u SAD i svetu.
1968, Nishiyama organizuje prvi Svetski Pozivni Karate Turnir koji će se održati u Los Anđeleskoj Sportskoj Areni zajedno sa Olympijskim Kommemorativnim Turnirom koji je ugostila Meksička Karate Federacija u Meksiko Sitiju. Konferencija koja je održana tokom turnira kulminirala je u dogovoru da se formira međunarodna karate federacija kao i o održavanju prvog svetskog šampionata u Tokiu.
Na osnovu dogovora iz 1968, na konferenciji u Meksiko Sitiju, oržani su turniri u Tokiu (1970) i Parizu (1973). Na ovim šampionatima došlo je do razmimoilaženja usled nepostojanja formalne međunarodne organizacije. Na sastanku održanom kasnije iste godine u Nju Jorku, došlo je do formiranja Međunajrodne Amaterske Karate Federacije (IAKF) čiji je Nishiyama postao izvršni direktor. Prvi svetski šampionat IAKFa održan je u Los Anđelosu 1975.
Nadgledao je stvaranje komiteta Mediteranskog Karate Šampionata kao i Bolivijske Karate Federacije 1976. Iste godine predao je prijavu Međunarodnom Olimpijskom Komitetu tražeći olimpijsko priznanje karateu, ispred IAKFa.
Podržavao je formiranje Centralno Američke / Karipske Karate Konfederacije kao i Amaterske Karate Federacije Azije/Okeanije.
1981 pružio je podršku formiranju Južno Američke Karate Konfederacije kao i Severno Američke Karate Konfederacije.
1985 IAKF menja svoje ime u Međunarodnu Federaciju Tradicionalnog Karatea (ITKF) pošto je reč karate postala generički termin primenjen na razne sportove sa udarcima rukama i nogama.
ITKF je pod Nishiyaminim vođstvom želela da naglasi da je ona upravljačko telo tradicionalnog karatea.
1987 međunarodni olimpijski komitet zvanično potvrđuje da je ITKF upravno telo tradicionalnog karatea.
Nishiyamina reputacija se širila prvenstveno zbog njegove tehničke superiornosti i disciplinovane instruktaže.
Među njegovim bivšim učenicima izdvajaju se Svejapanski Karate Šampioni Hiroshi Shirai i Takeshi Oishi. Trenirao je mnoge međunarodne i nacionalne instruktore, državne prvake i slavne ličnosti.
Nishiyama i dalje drži obuku u centralnom Dojou u Los Anđelosu i intenzivno se bavi sprovođenjem seminara i kurseva u SAD i u celom svetu. Takođe se bavi pisanjem tekstova i uputstava, kao i snimanjem video materijala u vezi sa tradicionalnim karateom.
