Istorija
Najbajkovitija priča o nastanku goa je ona o drevnom kineskom caru koji je ovu igru izmislio kako bi svog sina naučio mudrosti i maštovitosti.
Drugi kineski izvori kažu da je go nastao
oko 2250. godine pre nove ere, u doba
vladavine cara Čuna.
U pisanoj formi go se prvi puta pominje u spisima Konfučija koji ga preporučuje
aristokratiji za "vežbanje inteligencije".
Prvi zapisi odigranih partija potiču iz prvog veka pre nove ere. Poznavaoci
tvrde da su tadašnji majstori goa bili jednako dobri kao i današnji, ali je igra
bila nešto manje atraktivna nego danas.
U sedmom veku, preko trgovaca i putnika, go stiže u Koreju, odakle se prenosi u
Japan gde vekovima ostaje jedna od najpopularnijih nacionalnih igara.
Go se u srednjem veku najviše razvija u Japanu gde se, pored slikarstva i muzike,
smatra za važnu umetnost.
Na Zapad je go stigao kasno, pre nešto više od 120 godina, tek pošto su
civilizacije Dalekog istoka otvorile svoje kapije prema ostatku sveta.
U to doba pomorci, diplomate i naučnici postaju zadivljeni ovom igrom.
Procenjuje se da danas od svih igrača misaonih igara ima najviše registrovanih
igrača goa. U Japanu ih je oko 12 miliona, u Južnoj Koreji 11 miliona a u Kini
30-50 miliona.