Moulin Rouge bio je autohtoni proizvod svog vremena, boemske dekadencije belle epouqe. Pariz je na kraju 19. vijeka bio grad grijeha ,a Moulin Rouge , otvoren jedne bujne septembarske veceri 1889.godine,bio je njegov epicentar. Ljubicasti zidovi prekriveni ogledalima u kojima su se kroz oblake dima ogledale princeze, pjesnici i prostitutke. Pozornice nije bilo. Pod zutim svjetlom plinskih lampi plesacice su se gurale s publikom i plesale gdje god je bilo prostora. Najcesci posjetioci bili su Englezi, koji su u to vrijeme bili predvodjeni buducim kraljem Edwardom VII. Upravo su plesacice pisale istoriju kluba, a ovijekovjecene u njoj su ostale rukom najveceg od svih njihovih obozavatelja, rukom slikara Toulous Lautreca. Vrlo brzo Lautrecove slike postale su vrlo popularne. Jane Avril, visoka ,mrsava,crveno zlatne kose i arogantnog pogleda krasi cak 20 Lautrecovih slika,15 crteza,jednu litografiju...Ta temperamentna plesacica je po povratku u Pariz 30-tih godina postala jedna od najvecih zvijezda Belle epoque.
Na samom ulazu u Moulin Rouge stajao je veliki poster Louise Weber, neupitne kraljice kan-kana. Medju zivopisnim plesacicama bila je i Spanjolka La Macarona,koja je uvijek nosila carape ukrasene dijamantima.
Jedini muski plesac u tom gotovo ekskluzivnom muskom svijetu bio je Jacques Rez, s nadimkom Valentin le Desosse(cudo bez kostima).
 |
 |
 |
 |
 |
 |