Nacistička teorija
Hitlerova politička uverenja, koja je izneo u knjizi Majn Kampf (Moja borba, 1925) sastoje se od tri osnovna stava
koja je dogmatski zastupao: koncept istorije kao "rasne borbe" pod uticajem socijalnog darvinizma; anti-semitizam i
ideja da Nemačka mora da osvoji "životni prostor" - Lebensraum od Rusije. Njegov anti-semitizam zajedno sa njegovim
anti-komunizmom stvorio je plodno tle za razvoj teorije zavere ili judeo-boljševizma. Svoje stavove Hitler je počeo
da formira još za vreme svog boravka u Beču od 1907 do 1913.god. Posmatrajući društvene prilike u Beču, Hitler je došao
do zaključka da postoji rasna, religijska i kulturna hijerarhija i da se na njenom vrhu nalazi Arijevska rasa kao
apsolutno superiorna, dok se Jevreji i Romi nalaze na njenom dnu. O politici Austro-ugarskog carstva po
kojoj se državljanstvo sticalo rođenjem, Hitler je imao neodređen stav. Smatrao je da je raznovrsnost
nacija oslabila carstvo i da je dovela do nesloge. Takođe, video je demokratiju kao destabilizacioni
faktor zato što je stavljala vlast u ruke etničkih manjina, koje su, kako je tvrdio "slabile i destabilizovale" carstvo
deleći se među sobom. Na Hitlerovu političku misao veliki uticaj je imao Prvi svetski rat i Oktobarska revolucija 1917.god.
zbog čega ju je znatno modifikovao u periodu između 1920 i 1923.god.da bi je zatim definitivno uobličio u Majn Kampfu.