OPŠTE INFORMACIJE

OSNOVNA PRAVILA

Tenis igraju po dva igrača kod pojedinačne igre, odnosno četiri igrača (po dva u jednoj momčadi) kod igre parova. Osnovni cilj igre je reketom uputiti lopticu preko mreže na stranu protivnika na takav način da je protivnik ne uspije vratiti prije nego li loptica drugi puta padne na zemlju. Pri tome loptica mora nakon što pređe mrežu prvim udarcem u tlo pogoditi protivnikov teren. Igra počinje servisom, kojeg prvi izvodi igrač određen ždrijebom ili bacanjem novčića. Servis se izvodi iza zadnje linije vlastitog polja, a lopticom se mora pogoditi dijagonalno servisno polje. Servira se naizmjence u lijevo odnosno desno servisno polje protivnika, prema rasporedu igre. Poen se osvaja ukoliko protivnik nije uspije vratiti lopticu koja je pala u njegov dio terena, ili ukoliko protivnik lopticu uputi na način da prvim dodirom sa zemljom ne uspije pogododiti unutar označenog terena (tzv. aut).

TENISKI TEREN I OPREMA

Teniski teren je ravna površina koja je na sredini odjeljena mrežom visine 107 cm na rubovima, koja je na sredini nešto niža - 91 cm. Dimenzije terena se razlikuju za pojedinačnu odnosno igru parova, ali je uobičajeno da na jednom terenu postoje oznake za obje varijante. Još se na terenu sa svake strane ističu po dva servisna polja, u koja je, ovisno na koju se stranu servira, prilikom servisa potrebno ubaciti lopticu.

Moderni reket je napravljen od kompozitnih materijala (karbon, kevlar, različite legure željeza i aluminija) dok je ranije uglavnom bio od drveta. Reket se sastoji od ručke i glave reketa. Na glavi reketa su razapete žice, koje su danas također uglavnom od umjetnih materijala. Žice se napinju na različitu napetost (tvrdoću), ovisno o snazi i tehnici tenisača.

OSNOVNI UDARCI

Forhend i bekend (forehand i backhand)
Ovi udarci se koriste nakon što se loptica jednom odbila od podlogu, vraćajući je protivniku. Loptica koja se dvaput odbije od podlogu se vodi kao tzv. "mrtva" loptica. Kada se to desi poen odlazi protivniku. Forhend (forehand) se udara kada loptica odlazi na stranu jače ruke (dešnjaci udaraju desnom a ljevaci lijevom rukom), dok se bekend (backhand) udara kada loptica odlazi na stranu slabije ruke. Pritom se za udarac koriste obe ruke.

Volej (volley)
Ovaj udarac se može obaviti bilo sa forhend (forehand) ili bekend (backhand) strane, kada loptica pada blizu mreže. Karakteristika ovog poteza je u tome što se udara prije nego što ona uopšte i dodirne podlogu. Jedna od najuzbudljivijih scena u igranju se dešava upravo kada igrači razmjenjuju voleje sa velikom brzinom.

Smeč (the smash)
Smeč je sličan udarcu koji se izvodi prilikom servisa. Razlika je u tome što se njime igrač koristi kada se nalazi bliže mreži, kao odgovor na protivnikov lob (udarac kojim se loptica plasira visoko u zrak). Ovaj udarac je često odlučujući za dobijanje poena.

BODOVANJE

Isprva se bodovanje može činiti dosta zbunjujućim ali je zapravo jednostavno. Kada igrač odlazi na servis on započinje gejm (game) i da bi ga osvojio mora da osvoji četiri poena unutar istog gejma. Bodovanje unutar jednog gejma je ovakav:

1 poen = 15
2 poena = 30
3 poena = 40
4 poena = osvojen gejm.

Nakon osvajanja poena unutar gejma, sudija iznova govori koji je rezultat, izgovarajući prvo poene servera. Ako jedan od igrača ima nula bodova sudija izgovara riječ "love" umjesto broja boda (što je slučaj kod ostalih bodova). Ukoliko dođe do izjednačenja (npr. oba igrača imaju po 30 poena) sudija izgovara broj a zatim dodaje riječ "all". Ukoliko dođe do rezultata 40-40 onda sudija izgovara riječ "deuce". Kada se ovo desi igrač mora da osvoji još dva boda kako bi dobio gejm (pravilo je da razlika bodova mora biti minimalno dva). Prvim osvojenim poenom igrač dobija prednost (sudija izgovara "advantage" a zatim ime igrača koji je ima) a drugim osvojenim poenom se osvaja gejm i započinje se novi. Sa početkom slijedeceg gejma mijenjaju se serveri, a sa svakim osvojenim poenom se mijenjaju strane na koje se servira (na lijevu ili desnu stranu terena).

Protivnici nastavljaju da osvajaju individualne gejmove sve dok jedan od njih ne osvoji minimalno šest gejmova koji su potrebni za osvajanje seta. Naravno, i ovdje razlika između gejmova mora biti najmanje dva.

Ukoliko igrač osvoji gejm na protivnikovom servisu onda je osvojio break. Ovo je veoma bitno za uspostavljanje vođstva u gejmovima i za osvajanje seta a da se eventualno ne dođe do tie break-a. Naravno, protivnik može da izjednači vraćajući break.

Ukoliko dođe do izjednačenja (svaki igrač ima po šest gejmova) onda se ulazi u tie-break. Tada se otvara trinaesti, odlučujući gejm u kojem je bodovanje malo drugačije. Boduje se sa tačnim brojem osvojenih poena:

1 poen = 1
2 poena = 2
3 poena = 3 itd.

Minimalan broj poena potreban za osvajanje tie break-a, a pritom i seta, je sedam. Ukoliko se ne postigne minimalna razlika od dva poena nastavlja se dalje sve dok se ne dođe do pomenute razlike.

Za osvajanje jednog meča potrebna su dva osvojena seta (u ženskoj konkurenciji i nekim turnirima u muškoj konkurenciji) ili tri seta (u većini turnira u muškoj konkurenciji). Ukoliko se dodje odlučujućeg seta, onda nema tie break-a na rezultatu 6-6 u gejmovima, već se nastavlja igrati sve dok se ne postigne minimalna razlika od dva gejma.

Igrači za vrijeme igranja imaju pravo na pauzu. Svaki put kada je zbir gejmova u jednom setu neparan počinje pauza koja traje 2-3 minute, osim kada se osvoji prvi gejm u setu.

<<nazad