ISTORIJA
Arheološka nalazišta svedoče o
davnoj naseljenosti Irske. U drugoj polovini prvog milenijuma pre nove ere u
Irsku su se u nekoliko navrata naselili Kelti. Iako Irska nikad nije došla pod
vlast Rima, ipak je posredstvom Britanije i Galije bila u kulturnim i ekonomskim
vezama sa Rimskim carstvom. U srednjem veku dugo se još održala stara keltska
organizacija klanova i podela zemlje na pet kraljevstava: Connaught, Leinster,
Meath, Munster i Ulster. Tek u toku petog veka dolaskom hrišćanstva Irska se
jače povezala sa evropskim zapadom.
Hrišćanstvo u Irsku došlo je u petom vijeku i jedna je od rijetkih zemalja koja
je prihvatila hrišćanstvo bez prolijevanja krvi.Hrišćanstvo je u Irsku donio
čovjek iz Galije imenom Patrik i nacionalni praznik broj jedan u Irskoj
zasigurno je St.Patricks day.Obilježava se 17.ožujka.Sv.Patrik rođen je
385.godine,a bio je biskup. Neke od pretpostavki su da je rođen u Walesu,
Škotskoj ili možda čak Francuskoj. Prema nekim izvorima, pravo ime mu je bilo
Succat, a prema drugima zvao se Maewyn. Kad je imao šesnaest godina otet je i
odveden u Irsku, gdje je radio kao pastir. Nakon šest godina zatočeništva uspio
je pobjeći i otići u Francusku, gdje je postao svećenik. Budući da su Irci tada
bili poganski narod, Sv. Patrick se oko 432. g. ponovno vratio u Irsku kao
misionar i počeo širiti hrišćanstvo. Putujući po Irskoj otvarao je crkve i škole
i propovjedao hrišćanstvo.Umro je 17.marta u dubokoj starosti.
Kroz cijelu istoriju Irska je vrlo snažno bila vezana za zbivanja u hrišćanstvu.
Tako se 1533.g.kada je Engleska raskidala odnose s Katoličkom crkvom(za vrijeme
kralja Henrya VIII) u Irskoj javio otpor u želji da ostanu čvrsti katolici.U
tome su im pomagale katoličke vojske Francuske i Španije. )
Stalni sukobi između većinskih protestanata i katolika otežavali su ljudska
prava manjine.1801.engleska vlada je uzela zemlju irskim
katolicima,a Zakonom o uniji Irska je pripojena Britaniji.
Irska je skoro od nastanka formalno podeljena na dva dela. Na zapadu su
nezavisno vladali irski knezovi, dok je istočni deo bio u stvari engleska
kolonija sa kraljevim namesnikom u Dablinu. Pokušaj Iraca da se uz pomoć Škota
(1315-1318) oslobode engleske vlasti, nije uspeo. Godine 1494 Henri VII
ograničava vlast irskog parlamenta, a 1542 Henri VIII uzima titulu kralja Irske
i vlada celim ostrvom. Pokušaj uvođenja reformacije u Irsku postaje nov faktor u
pojačavanju mržnje na Engleze. Dolazi do pobuna, a mnogi Irci emigriraju u
Španiju i Francusku. Ustanak pod Hugh O'Neillomna kraju završava porazom
ustanika. Prilike se, međutim, nisu promenile i krvavi su obračuni nastavljeni.
Vojska Vilima III je pobeđivala ustanike i do 1691 osvojila je sva katolička
uporišta. Nakon toga Englezi provode konfiskaciju poseda i plansko uništavanje
privrede u Irskoj, a katolike isključuju iz javnih službi. To dovodi do novih
nemira i masovnog emigriranja. U drugoj polovini XVIII veka u Irskoj se osnivaju
tajne organizacije , kojima je cilj borba protiv engleske vlasti. Teška
ekonomska kriza popraćena glađu (1846-1848) osetno smanjuje broj stanovnika,
koji u periodu od 1846-1851 pada sa 8 500 000 na 6 550 000. Slično je bilo sve
do 1922 kada je Irska dobila nezavisnost. Broj stanovnika je opadao sve do 1961
kada jeIrska imala oko 2 800 000 stanovnika. 1949 Irska je
napustila Britansku zajednicu naroda.Nakon 70-tih godina 19.st jača pokret u
Irskoj za samoupravu.
privremena Irska vlada.
Nju prihvaća UK gdje 6 sjeveroistočnih grofovija ostaje pod vlašću UK,a na jugu
je osnovana Irska država.
Irska se dugo nije odrekla svojih zahtjeva za Sj.Irskom što se naročito odnosi
na aktivnosti IRE(Irish Republican Army).
Iako je bilo
puno mirovnih sastanaka nasilje i dalje prijetilo.
Nakon prekida veze s britanskom krunom 1937.g. Irska je postala parlamentarna
demokracija.
Državni vrhovnik je predsjednik koji se može birati dva puta po sedam godina.
Državni parlament ima dva doma.
Predsjednik vlade Republike Irske je Bert Ahren,a predsjednik je žena-Mary
McAleese
Što pokazuje veliku solidarnost Iraca prema nježnijem spolu.
 |
 |
 |
 |
 |
 |