Istorija Pariza
Grad je nastao u III vijeku prije nove ere tako što je grupa
keltskih ribara (poznatih po imenu Parisi) naselila Ile de la Cite, malo ostrvo
na kome je i danas centar Pariza. Naselje je nazvano Lutecija- mjesto opkoljeno
vodom. Godine 52. p.n.e. Cezar osvaja grad. Germanska plemena osvajaju ga u III
vijeku, a 150 godina kasnije (451. godine) Huni sa Atilom na čelu kreću na
Pariz. Tada izvjesna Ženjev obećava da će spasiti grad- molitvom. I čudo se
zaista dogodilo. Iz nepoznatih razloga Huni su krenuli u drugom pravcu, a
Ženevjev je proglašena sveticom, zaštitnikom grada. U V veku u Galiju prodiru
Franci i njihov kralj CLOVIS proglašava Pariz prestonicom franačkog kraljevstva
(odatle ime Francuska). Pariz je takođe i rezidencija grofa Eudes koji odbija
napad Normana 886. godine. Dolaskom dinastije Kapetien pospješuje se razvoj
grada čiji se napredak zasniva na riječnoj trgovini.U XII Pariz postaje grad na
glasu- započinje gradnja Notr Dama i Luvra. Dok su se na desnoj obali Sene
razvijale ekonomske aktivnosti, na lijevoj obali je 1215. godine osnovan
univerzitet. Pod Karlom V Pariz dobija novi pojas zidina.Srednjovjekovni Pariz
je centar umjetnosti i intelektualnog života Evrope. U XVIII vijeku Pariz
predstavlja jedno od prvih kulturnih središta Evrope, okružen zidinama
poreznika, broji u to vrijeme 600. 000 stanovnika. Grad koji je u doba moderne
monarhije doživio duboku transformaciju, biva jedno vrijeme istisnut od Versaja
gdje se Luj XIV nastanjuje 1682. godine, a Pariz konačno postaje prijestonica
među prijestonicama. Glavna scena velike francuske revolucije (pad Bastilje,
stvaranje Pariske komune), Pariz je, takođe, mjesto izbijanja revolucija 1830. i
1848. godine. Svakako najzaslužniji za današnji izgled grada je veliki urbanista
XIX vijeka, Baron Hausman koji grad mijenja iz temelja. On je tvorac arondismana
(na koje je grad podjeljen), njegova je ideja da glavne tačke grada budu veliki
trgovi u koje će se ulivati široki bulevari, on je projektovao Operu, Bulonjski
i Vincennes park... Grade se velike urbane perspektive, teritoriji Pariza
pripaja se 11 perifernih opština. Na taj način se, 1860. godine, broj
arondismana u glavnom gradu penje sa 12 na 20, a buržujske četvrti koncentrišu
se u njegovom zapadnom dijelu. Pad Pariske komune (mart-maj 1871.) utiče na
promjenu opštinskog statuta grada, zbog čega on ostaje bez gradonačelnika.Kao
mjesto održavanja nekoliko svjetskih izložbi (1878, 1889, 1900), Pariz se
afirmiše kao jedna od velikih kulturnih prijestonica koja broji, 1900. g. 2,5
mil. stanovnika.
Od 1940. do 1944. Pariz živi pod njemačkom okupacijom. Godine
1975. proglašen je teritorijalnom zajednicom, koja je istovremeno i opština i
departman, a od 1977. godine gradom upravlja izabrani gradonačelnik kome pomažu,
počev od 1983. , savjeti arondismana predvođeni gradonačelnicima arondismana
|
|
|
|
|
|