Brazil sadrži velika prirodna bogastva. U Brazilu se nalazi prašuma Amazon (prašuma). Razvijena je posebno industrija i privreda. Veliki udeo imaju firme iz SAD, Švajcarske, Japana, Francuske. U poslednje vreme zabeležen je veliki industrijski napredak. Svake godine se poseku velike površine šume. Te se nove površine upotrebljavaju u poljoprivredi. Najveći deo plantaža je u vlasništvu velikih feudalaca. Veliki uticaj imaju i strane kompanije.
Najveći deo radno sposobnog stanovništva je zaposlen u uslužnim delatnostima (42%), u poljoprivredi (31%), a u industriji samo 27%.
Veliki deo Brazila pokrivaju veoma plodna zemljišta, na kojima se mogu dobijati po dva ili tri roda godišnje. Sada se obrađuje samo 4% od ukupne površine, ali ni u jednoj zemlji sveta nema mogućnosti tako velikog širenja obradivih površina kao u Brazilu.
Amazonska kišna šuma
Najveći deo zemljista čine krupni veleposedi, od kojih su neki jednaki površini srednjeameričkih država. Zbog velike površine zemlje, koja se pruža u nekoliko klimatskih pojaseva, poljoprivreda je raznolika. U tropskim i suptropskim krajevima uzgaja se šećerna trska, pamuk, duvan, banane, kafa, pirinač i južno voće. Za domaću potropnju najvipe se gaje pšenica i kukuruz (u umerenom pojasu), manioka, žitarice, pasulj i kikiriki za ulje. Zbog nedostatka mehanizacije i male upotrebe veštačkog đubriva, prinosi po hektaru su među najmanjima u svetu. Tako, prosečan prinos pšenice po hektaru iznosi samo 1.000 kg, što je oko sedam puta manje nego, npr, u Holandiji i Danskoj.
Najznačajniji izvozni proizvod Brazila je kafa (minas), a gotovo polovina ukupne proizvodnje dobija se u saveznoj državi Sao Paolo, najvećoj monokulturnoj oblasti proizvodnje kafe u svetu. Na svetskom tržistu naročito su poznate vrste brazilske kafe, koje imaju nazive po izvoznim lukama : Santos, Minas, Parana, Rio... Na visoravnima Brazilskog gorja razvijeno je ekstenzivno stočarstvo (preko 55 miliona goveda,30 miliona svinja, 16 miliona ovaca, 7 miliona konja, itd.).
Brazil raspolaže velikim mineralnim bogatstvom, koje tek treba iskoristiti. Znatna su nalazista boksita, gvožđa, mangana, nikla, fosfata, platine, uranijuma, grafita, te zlata i dijamanata za industrijske potrebe (Brazilski topaz- cenjeni dragi kamen zlatnožute boje). Veliko prirodno bogatstvo predstavlja vodna snaga brazilskih reka, ali se od 20 miliona ks vodene energije koristi samo 11,2%.
Do polovine 20-og veka, u Brazilu je bila zastupljena samo laka industrija - tekstilna, prehrambena, industrija duvana, kože i obuće, drvna, farmaceutska itd. Naročito povoljni uslovi su postojali za razvoj drvne industrije, budući da je Brazil po površini šuma na drugom mestu u svijetu i da na svakog stanovnika otpada oko 8 ha šume, ali se ona neracionalno koristila, što je dovelo do pojave velikog ekoloskog problema: "svetska pluća" - šume Amazona će biti uništene, ukoliko se brazilskoj sirotinji ili bogatim rentijerima ne ponude druge mogućnosti za zaradu i opstanak.
Teška industrija je započela sa razvojem nakon Drugog svetskog rata. Najvažnije rude koje se eksploatišu su rude gvožđa, mangan i boksit. Po proizvodnji rude gvožđa, Brazil je na četvrtom mestu u svetu, posle Rusije, Kine i Australije. Najveći deo proizvodnje ove rude se izvozi, a manji deo se topi u železarama Sao Paola, koje su manjeg kapaciteta, i u velikoj železari Volta Rodonda koja se nalazi u saveznoj državi Minas Žerais, glavnoj rudonosnoj pokrajini.
Gotovo čitava industrija je smeštena u tri grada i njihovoj okolini - u Sao Paulu, Rio de Žaneiru i Belo Horizonteu. Ovaj "brazilski trougao" se počeo razvijati u 18. veku, na osnovu eksploatacije nalazišta zlata i dijamanata. Vrednost uvoza Brazila (61,4 biliona) premašuje vrednost iznosa (53 biliona). Nacionalni dohodak (po glavi stanovnika) iznosi 6.300 dolara godišnje.
Glavni trgovinski partneri Brazila su Evropska Unija, SAD, Argentina i Japan.
|
|
|
|
|
|