Prve informacije o srpskoj državi potiču iz VII veka i dinastije Vlastimirovića. Rodonačelnik najznačajnije srednjevekovne srpske države, poznate kao Raška, i dinastije Nemanjić je Veliki župan Stefan Nemanja, srpski vladar iz XII veka. Srpska srednjevekovna država bila je pod jakim političkim i kulturnim uticajem Vizantije. Godine 1217, tokom vladavine Stefana Prvovenčanog, Srbija postaje nezavisna kraljevina, a 1346. dostiže vrhunac moći kao carstvo Stefana Dušana, koji se proglasio za „Cara Srba i Grka“. Turci Osmanlije su porazili srpsko plemstvo 1389. u Bici na Kosovu polju, dok su konačno zagospodarili Srbijom posle pada Smedereva 1459. godine. U periodu od 1459. do 1804, Srbija je bila pod direktnom vlašću Osmanlijskog carstva, mada je u nekoliko kraćih intervala, od kojih je najduži bio od 1718. do 1739. godine, susedna Habzburgška monarhija držala pod svojom vlašću severni deo Srbije.
Nacionalni ustanci u Srbiji, 1804. pod vođstvom Đorđa Petrovića zvanog Karađorđe, i ponovo 1815 pod vođstvom Miloša Obrenovića, doveli su do stvaranja autonomne srpske kneževine. Od 1813. do 1882. srpsku državu predvode kneževi, a od 1882. kraljevi dinastije Obrenović. Prvi ustav Srbija dobija 15. februara 1835. godine (Sretenjski ustav). Na Berlinskom kongresu 1878. Srbija je dobila međunarodno priznanje.
Srbi u južnoj Ugarskoj su sredinom 19. veka imali autonomiju pod imenom Srpska Vojvodina.
Majskim prevratom 1903. i izvršenjem atentata na kralja Aleksandra Obrenovića i kraljicu Dragu Mašin, na vlast ponovo dolazi dinastija Karađorđević, potomci Karađorđa Petrovića, a za novog kralja je postavljenPetar Karađorđević. Srbija je znatno proširila svoju teritoriju na jug posle pobeda u Balkanskim ratovima. Uz velike ljudske i materijalne žrtve, Srbija je doprinela pobedi sila Antante u Prvom svtskom ratu.
Posle 1918. Srbija je, uz Crnu Goru jedina unoseći svoju državnost i suverenost, bila deo Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, preimenovane 1929. u Kraljevina Jugoslavija.
U Drugom svetskom ratu, delovi Srbije su bili pod okupacijom Sila Osovine, odnosno nacističke Nemačke i njenih saveznika Italije, Bugarske, Mađarske, Albanije, kao i marionetske pro-fašističke državne tvorevine pod nazivom Nezavisna Država Hrvatska (NDH).
Neposredno posle rata, 1945., kao naslednica Kraljevine Jugoslavije, formirana je država pod imenom Demokratska Federativna Jugoslavija koja je bila pod novom vlašću komunističkog režima na čelu sa Josipom Brozom-Titom. Ovu državu je činilo pet konstitutivnih republika: Srbija, Hrvatska, Slovenija, Crna Gora i Makedonija. Iste godine (1945.) država menja ime u Federativna Narodna Republika Jugoslavija, dok je 1963. konačno promenila ime u Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija i dobila i svoju šestu federalnu jedinicu Socijalističku Republiku Bosnu i Hercegovinu.
Od 1992., posle raspada SFRJ, sve do 2003. Srbija je činila, zajedno sa Crnom Gorom - Saveznu Republiku Jugoslaviju. Od 2003. Srbija je sastavni deo Državne zajednice Srbija i Crna Gora. 21. maja 2006. godine, održan je referendum na kome su se građani Crne Gore izjasnili za nezavisnost. Od 5. juna 2006. godine Republika Srbija deluje kao nezavisna i suverena država.