“Još dok je bio dječak njegova trezvenost
pokazivala se u tome što je pored sve svoje naglosti i
neobuzdane strasti u drugim stvarima,umeo da u telesnim uživanjima
bude otporan i da im se
predaje sa velikom umerenošću,a njegovo častoljublje i pored njegove
mladosti pokazivalo je izvesnu
dostojanstvenost i velikodostojnost.Voleo je slavu, ali ne od svačeg
i svaku kao Filip.”
Govorio je:’’Drugovi,sve
će mi otac unaperd uzeti a za mene neće ostati ni jedno veliko i
slavno delo da
ga s vama izvršim’’Nije želeo da od oca dobije ni blaga,ni
raskoši ni uživanja nego kraljevstvo koje se mu donositi
borbe i ratove i dijela puna slave i časti.
Aleksandar se rodio
21.jul 356. godine u Filipovom
braku sa epirskom princezom Olimpijadom. Od majke je naslijedio
jogunastu ćud,čežnju za nepoznatim i vjeru u herojsku slavu koju mu
je sudbina dosudila,a od oca čeličnu volju i energiju,hrabrost i
slavoljublje,vojnički dar i izuzetno praktičan duh. Kada mu je bilo
četrnaest godina,otac mu je za učitelja pozvao
Aristotela.On je u njemu probudio ljubav prema pjesništvu i
Aleksandar se kasnije na svojim pohodima nije nikad rastajao od
Homerovih epova. Zahvaljujući Aristotelu, Aleksandar se veoma
zainteresovao za prirodne nauke,pa su stoga njegovi osvajački ratovi
bili i naučne ekspedicije koje su obogatile geografiju,botaniku i
etnografiju mnogim novim činjenicama
Od svoje šesnaeste
godine Aleksandar je učestvovao u državnim poslovima. Tada je,kada
mu je bila povjerena uprava u Makedoniji, zauzeo jedan deo Trakije i
tu osnovao grad sa svojim imenom- Aleksandropolis. Kod Heroneje je
vodio levo krilo makedonske vojske. Nakon Filipove smrti
336.godine stupio je na makedonski presto.
U to vrijeme opet
je ojačala antimakedonska stranka. Demosten je u Atini govorio o
’’decaku koji se igra vladara’’ i pozivao Grke da zbace makedonsku
vlast. Ali,Aleksandar je bio dorastao situaciji. Iste godine kada je
došao na vlast,sazvao je kongres na Istmu u Korintu, gdje su ga svi
Grci osim Spartanaca izabrali za vrhovnog zapovednika vojske protiv
Persijanaca. Grčka i Makedonija nalazile su se čvrsto u njegovim
rukama.
Aleksandar je uspeo
da uguši pobunu koju su podigli severni susedi Makedonije:
Geti,Tribali,Iliri, podčinio ih svojoj vlasti i izbio na Ister
(Dunav). Septembra 335. godine izbio je ustanak u Grčkoj i on je
morao da se vrati. Centar ustanka bila je Teba. Ustanku je doprineo
vatreni Demosten,persijsko zlato i vijest da je Aleksandar poginuo
na Dunavu. Tebanci nisu pristali da sklope primirje sa Aleksandrom.
Grad je do temelja razoren,a stanovnici prodati u robstvo. Jedino su
bili pošteđeni hramovi i kuća pesnika Pindara. Posle pada Tebe Atina
se priklonila Aleksandru. Helenski svijet bio je spreman za pohod
protiv Pesije. Ovaj rat Aleksandar je započeo u svojstvu hegemona
Helenskog saveza po odluči koja je doneta 337.godine na Istmu, a
obnovljena 336.godine.
|