Vincent van Gog
(30. mart 1853. – 29. jul 1890.) je jedan
od 3 najveca slikara postimpresionizma i jedan od najcenjenijih slikara uopste.
Porijeklom je iz Holandije, bio je teolog i svestenik u rudniku i slikao je
rudare tamnim mrkozelenim bojama. Poslije kratke pariske impresionisticke faze
kada rasvetljava paletu i napusta socijalne teme, Van Gog odlazi u Arl, na jugu
Francuske, gde zapocinje njegov arlezijski period.
Intenzivno je koristio crvenu i zelenu boju i povodom svoje slike Kafana nocu
pise svom bratu Teu u Parizu: "Soba je krvavo crvena i tamnozuta, u sredini je
zeleni bilijar i cetiri svetiljke limunove boje, koje bacaju narandzasto-zelenu
svetlost. Svuda se bore najrazlicitije zelene i crvene boje: u sitnim likovima
protuva koje spavaju, u praznoj i zalosnoj sobi... Pokusao sam da crvenim i
zelenim izrazim strasne strasti ljudske duse."
Van Gog je zacetnik koloristickog ekspresionizma. Kada je Pol Gogen dosao u Arl
poceo je da slika zajedno sa Van Gogom, ali ubrzo ulaze u konflikte. Gogen ga
napusta, a Van Gog odlazi u dusevnu bolnicu u San Remi, gde odseca sebi
uho,radi
sopstene kazne. Na slikanju u prirodi, kada mu nije islo od ruke, ubio se
pistoljem, kojeg je nosio zbog sumskih zivotinja, u svojoj 37. godini zivota.
Slika Seljanka iz njegovog ranog holandskog perioda (mart 1885) nalazi se u
beogradskom Narodnom muzeju.