Istorija grada

Prema legendi, grad Rim su osnovali braća Romul i Rem 21. aprila 753 pne, ali arheološki nalazi podržavaju teoriju da je Rim iznikao iz seoskih naselja na brdu Palatin i na mestu budućeg rimskog Foruma, koji su se sjedinili u grad u VIII veku p. n. e. Taj grad se kasnije razvio u prestonicu Rimskog kraljevstva (kojim je neprekidno upravljalo sedam kraljeva, što je bilo u skladu sa tradicijom), Rimske republike (od 510 pne, kojom je upravljao Senat) i konačno Rimskog carstva (od 31 pne, kojim je upravljao car. Ovakav uspeh je zavisio od vojnih osvajanja, trgovačke nadmoći i selektivne asimilacije susednih civilizacija, pre svega civilizacije Etruraca i Grka. Rimska dominacija se proširila na veći deo Evrope i obale Sredozemnog mora, tako da je broj stanovnika narastao na iznad milion. Hiljadama godina Rim je bio politički najznačajniji, najbogatiji i najveći grad zapadnog sveta, a to je ostao i nakon propasti i podele Carstva, čak i kada je konačno izgubio svoj prestonički status u korist Milana i potom Ravene i bio nadmašen prestižom istočne prestonice Konstantinonopolja.

Sa usponom ranog hrišćanstva rimski episkop je osim religioznog sve više dobijao i politički značaj, postavši papa. Tako je Rim postao centar Katpličke crkve. Nakon pljačke Rima (410) od strane Alarika I i pada Rimskog carstva 476. godine, u Rimu su se smenjivale vizantijska uprava i pljačkanja od strane germanskih varvara. U Srdnjem veku broj stanovnika je smanjen na samo 20.000, a grad se sveo na grupu naseljenih zgrada koje su se nalazile između velikih površina ruševina i vegetacije. Rim je nominalno ostao deo Vizantijskog carstva sve do 752. godine kada su Langobardi konačno uništili ravenski ekzarhat koji je bio centar vizantijske snage u Italiji. Pipin Mali je 756. godine dao papi svetovnu jurisdikciju nad Rimom i okolnim oblastima i na taj način je osnovana Papska država.

Rim je bio prestonica Papske države sve do njegovog pripajanja Kraljevini Italiji 1870. godine. Grad je postao glavno mesto hodočašća u Srednjem veku i fokus borbe između pape i Svetog Rimskog carstva koju je započeo Karlo Veliki, koji je krunisan kao prvi car u Rimu na Božić, 800. godine, od strane pape Lea III. Osim kratkih perioda nezavisnosti u toku Srednjeg veka, Rim je zadržao status papske prestonice i „svetog grada“ vekovima, čak i kada je sedište pape kratkotrajno izmešteno u Avinjon (1309-1337). Iako grad više nije imao političke snage, što je tragično potvrđeno pustošenjem Rima 1527. godine od strane vojske Karla V, grad je cvetao kao središte kulturne i umetničke aktivnosti u toku renesanse i baroka, a sve to pod pokroviteljstvom papske uprave.

Rim (ital. Roma) je glavni grad Italije i regiona Lacio, takođe i najveći i najbrojniji grad u Italiji sa oko 2,7 miliona stanovnika (u decembru 2006. godine). Grad se nalazi na zapadu centralnog dela Apenonsko poluostrva, na mestu gde se reka Anijen uliva u Tibar. Gradonačelnik Rima je Đovani Alemano.

Rim se identifikuje i sa Katolićkom crkvom, a na tronu rimskog episkopskog sedišta se nalazi papa. Deo Rima je država Vatikan, koji predstavlja suverenu teritoriju Svete stolice.

Rim, poznat još i kao Prestonica sveta (Caput mundi), Večni grad (la Città Eterna), Apostolski prag (Limen Apostolorum), Grad sedam brežuljaka (la città dei sette colli) ili jednostavno Grad (l'Urbe) u potpunosti je moderan i kosmopolitski. S obzirom da je Rim jedna od nekoliko evropskih prestonica koje su izašle iz Drugog svijetsko rata relativno neoštećene, njegov centar je zadržao karakter suštinske renesanse i baroka. Istorijski centar Rima se nalazi na listi Svetske kulturne baštine UNESCO.

Povratak na poćetnu stranicu