Pravila

Odbojka je sport koji obiluje brzinom i svestranim pokretima tela pa se od igrača očekuju brze reakcije, sabranost i trenutna snalažljivost. Glavna obeležja današnjih nacionalnih selekcija su snaga i visina, ali i sposobnost ekipe i trenera da razvije nove taktike i strategije igre je ono što donosi uspeh na utakmicama.

Karakteristike igre

Odbojka je timska (kolektivna) igra u kojoj se dve ekipe od po šest igrača bore na terenu dimenzija 18x9 metara. Po sredini igrališta razapeta je mreža široka 1 metar i duga 9,5 metara. Razmak između gornjeg ruba mreže i tla je različit: 243 cm za seniore i 224 cm za seniorke.

Igralište je središnjom linijom podeljeno na dva polja; na 3 metra od nje teku sa strane paralelne linije koje označavaju zonu napada, a iza njih zonu obrane.

Prostor za serviranje je iza zadnje linije i može se slobodno servirati s bilo kojeg mesta duž linije.

Početni udarac (servis) izvodi desni igrač poslednje linije, nastojeći da prebaci loptu u protivničko polje.Ako je servis izveden nepravilno ili ako je protivnik u toku nadigravanja bio uspešniji, protivnik stiče pravo serviranja.

Ekipa sme loptu taknuti tri puta u jednom poenu, a isti igrač ne sme odigrati loptu dvaput uzastopce.

Lopta ostaje u igri dok ne dodirne teren, zid ili neki predmet, odnosno dok neko od igrača ne napravi grešku.

Pravila bodovanja

2000. godine donešena su nova pravila bodovanja u odbojci. Prema novim pravilima poeni se osvajaju posle svake završene akcije, baz obzira na to koja ekipa je servirala. Prema prijašnjim pravilima samo ona ekipa koja je servirala je mogla osvojiti poen.

Utakmice se igraju na tri dobijena seta od po 25 poena, a najviše se može odigrati pet setova. Za razliku od prva četiri seta, peti (koji se još zove i taj-brejk) se igra do 15 poena. U slučaju izjednačenog rezultata krajem seta, pobedniku su potrebna dva poena razlike da bi završio utakmicu u svoju korist.

Libero

Nakon Olimpijskih igara u Atlanti 1996. je za predstojeće u 2000. godine uveo novog specijalnog igrača: LIBERA. Libera je lako prepoznati na terenu jer nosi različitu boju dresa od svojih saigrača i uvek se nalazi u zadnjem delu terena gde može zameniti bilo kog igrača lIBEROne sme servirati, smečevati niti se rotirati sa igračima na prvoj liniji terena, ali igra vrlo važnu ulogu u prijemu protivničkog servisa i odbrani polja. Libero je uveden da bi uz pomoć bolje odbrane polja poeni duže trajali i da bi se dala prilika i nižim igračima koji u današnje vreme nemaju velike šanse uspeti kao napadači ili kao igrači prve linije.

Pravilo rotacije

Tokom igre svih šest igrača se u polju rotiraju u smeru kazaljke na satu, nakon osvojenog servisa. To je glavni ključ dvoranske odbojke - ne može se sve vreme igrati s najboljim napadačima na mreži ili najboljim obrambenim igračima u pozadini. Pre servisa igrači moraju biti na mestima koje im redom pripada, a nakon servisa mogu zameniti mesta, ali igrači iz obrane ne smeju menjati igrače na mreži. Oni takođe smeju učestvovati u napadu, ali mogu smečirati samo iza napadačke linije (linije tri metra). Pravilo rotiranja objašnjava zašto tehničar ponekad izgleda kao da se "skriva" iza igrača. Pre servisa, kao i ostali, i on mora biti na svom mestu, a nakon servisa može trčati na mrežu kako bi organizovao napad. Ako dotrči na mrežu pre nego što je protivnik odservisirao, poen se daje protivniku.